Ижийгээ тээр үзлүү яалаа?

Та бүхний сэтгэл оюуныг цэнгүүлэх “Зиндаа найраг” булангийн энэ удаагийн дугаараар Ч.Батцэцэгийн "Ижийгээ тээр үзлүү яалаа? шүлгийг сонордуулъя.

Ижийгээ тээр үзлүү яалаа?

Хорь гарчихсан байж хойморт нь

      өдөржин хонхойж     

Хоол нэхэж, хормойд нь чирэгдэж

   явна би, ээжийнхээ

Хийж өгсөн хоолыг нь

              голон байж хороочихоод   

Хээтэй гангар шаазанг нь

             шидэн байж хялайчихаад     

Угааж өгсөн хувцасыг нь

                     хуучин гэж шидлээд

 Унтаж боссон хэвтрээ хэвээр

                             орхиод гарсан би…       

Сүүгээр угжсан үнэр нь

                 сүрчигний аагинд алдарч        

Сүлжиж өгсөн гэзэг нь

                  бүжгийн талбайд задарч        

Сүвлэж хадсан товч нь

                 эрийн энгэрт тасрахад    

Сүсэглэж залбирах ижийнхээ

           санаа алдахыг  мэдэрлээ..

Үүр шөнийн заагаар үүрэндээ

                халамцуу ирэхэд минь    

Үс нь буурал эмгэн үүд

             тосон угтахад, би гайхав    

Санаа зовнин үрээ хүлээсэн

                 эжийн минь   

Санчиганд нь хяруу унасан нь

                     тэр байж...     

Өчигдрийн дарсанд шартаж

                хөмсөг зангидан сэрэхэд        

Өглөөний цай оронд барьж

                    сэвлэг илсэн ээжийнхээ

Тэнэмэл үрээ гамнаж зэмлэсэн

                   хэдэн үгэнд нь               

Тэнэг би ойворгон загнаж, ижийгээ

                 тээр үзлүү яалаа?     

 Ааваа нэхэн агсам тавихад минь

               шөнөжин уйлж             

Ачлал умартан тунирхахад минь

                  өдөржин аргадаж   

Гээсэн нойроо нөхөх гэж

                орондоо хөглөрөх үрээ    

Гэртээ өнжлөө гэж баярлахдаа

                        өвчнөө мартдаг ижий      

Утасны хонхонд хөл алдаж

                 ухасхийн гүйхэд минь       

Урдах цайгаа хөртөл бодолд

                 дарагдсан, ээж минь        

Үрээ ухааруулах гэсэндээ

          үхлээрээ айлгах ижийнхээ     

Үнэн сэтгэлийг нь анзааралгүй

                 үүдээ саваад гарч дээ би…    

Харанхуй гудамжинд ганцаар

                 явахдаа би ээжээ бодлоо    

Халамцуу хүмүүс хажуугаар

                 зөрөхөд би ижийгээ саналаа     

Золбин нохой замд боргоход

                би "ЭЭЖЭЭ" дуудан цочлоо

 Зовхио чилтэл хүлээсэн ижийгээ

                           хараад, би уужирлаа...  

Уургийг нь гувшиж

                   хүн болчихоод            

Усыг нь цутгуулж

                      амьд гарчихаад     

Ухаажсан билүү би, ижийхээ

                                  амьдад              

Унтах нойрыг нь төрсөн

                   цагаас хугасалчихаад     

Урсах нулимсийг нь өссөн

                        цагаас барчихаад        

Уучлаарай гэж хэлсэн

                       билүү би, ижийдээ  

Бурханг царайчилж үрээ

                           даатгадагт тань

Бурууг минь өршөөж бусдаас

                           өмөөрдөгт тань 

Өвдөхөд өмнөөс минь

                           уйлдагт тань

Үрдээ хорогдохдоо үхэж

                           чаддаггүйд тань 

Ээж ээ тандаа үр нь баярлалаа

                                   гэж хэлье

Энэрэл харам хорвоод ижийгээ

                        дуудаж залбиръя 

Үр тань таныгаа үүрээд явъя,

             нуруундаа биш ч сэтгэлдээ тээе

Үлдсэн амьдралаа хамтдаа туулъя,

                 үүрд биш ч үхтэл хамт байя

Дааж баршгүй ачийг тань марталгүй

   заавал хариулъя    

Дараагийн амьдралдаа харин та

            охин минь болж төрөөрэй