Харүмафүжид зодуулсан Таканоиваг Монголын уудам талд олж уулзлаа

Японы “Friday digital” сэтгүүлийн тавдугаар сарын дугаарт ийм гарчигтай нийтлэл гарсныг орчуулан хүргэж байна.

Монгол Улс. Цэнхэр тэнгэр доор зах хязгааргүй мэт харагдах өргөн уудам тал нутагт хүлэг морьтой нэгэн том биетэй залуу зогсож байлаа.

Түүний нэрийг А.Баасандорж гэдэг, 29 настай. Өнгөрсөн оны намар ёкозүна Харүмафүжид зодуулан, нэг хэсэг олныг шуугиулсан ч нэг жилийн дараа өөрөө дагуул бөхөө зодож, зодог тайлахаас өөр аргагүй болсон дээд зиндааны бөх Таканоива.  

“Монголд би гуравдугаар сарын 1-нд харьж ирсэн. Ах маань Улаанбаатараас 60 км зайтай “Сэргэлэн” гэдэг газар адуу малтай, би ажилд нь тусалж байна. Өглөө болгон 8 цагт босоод адуу, үхэр хариулах нь миний ажил. Дөнгөж сая нэг үхэр тугаллах гэж зовоод би өөрийн гараар тугалыг нь татаж гаргаад байж байна”  (инээв)

Таканоивагийн гэр бүл адуу малаас гадна радио сувгийн ажил эрхэлдэг. Эх орондоо хариад шууд л гэрийнхээ ажилд тусалж эхэлсэн гэх Таканоива одоогийн амьдралдаа сэтгэл хангалуун байгаа гэнэ.

“Японд байх үед сүмогоос өөр зүйл хийх цаг бараг байдаггүй байлаа. Харин одоо жолооны үнэмлэх аваад, ажил хийж, найз бүсгүйтэйгээ болзон, шинэ амьдрал маань таалагдаж байна. Бараг машин барьдаггүй болохоор хэд хэдэн удаа мөргөлдөөд авсан ч урьд өмнө үзээгүй шинэ туршлага болж байна. Сүүлийн үед хоол хийх дуртай болоод байгаа. Стэйк, шөл зэргийг өөрөө хийдэг болсон. Амттай шөл хийж чадна шүү”

Японд сүмо бөхөөр амжилт олсон монголчууд эх орондоо үндэсний баатар мэт хүндлэгддэг. Их аварга Асашёорюүгээс эхлээд нэр хүндээ ашиглан, бизнес эхлэх хүн ч олон. Харин яагаад Таканоива гэр бүлийнхнийхээ ажилд туслан амьдарч байна вэ?

“Харүмафүжи аваргатай шүүхээр заргалдсан болохоор Монголд их шүүмжлүүлсэн. “Аваргыг гутаалаа”, “Залхуу амьтан”, “Монгол хүн биш” гэж хүртэл цахим сүлжээнд хэлүүлсэн. Монголд ирээд ч янз янзаар хэлэгдэж л байна. Ийм нөхцөлд ямар нэг ажил эхлүүлэх нь тун хэцүү...”

Монголдоо хариад хоёр сар болоход ид барилдаж байх үеийн 150 кг-аас 125 кг болтлоо турсан байна. Дөнгөж ирээд байхад нь янз бүрээр муулж байсан тул хоол ч хоолой давахгүй байжээ.

Японы хэвлэл мэдээллийн мэдээнд ч их гомдсон гэнэ. “Одоо бодоход үнэхээр хэцүү байсан” гэх ч гэр бүлийнхнийхээ дэмжлэгээр энэ бүхнийг даван гарсан байна.

“Кино театр орж, караокед дуулан, сүмоч байхдаа хийж чаддаггүй байсан зүйлээ хийж чаддаг болсноор сэтгэл санаа ч сэргэсэн. Хайр дурлал, тулаантай кино үзэх дуртай. Сүүлийн үзсэн киноноос “Өшөө авагчид” их таалагдсан. Караокед Окинавагийн BEGIN, Kobukuro хамтлагийн япон дуу дуулна. Гэр бүлийнхэн, монгол бөхчүүд надад хатуу хэцүү шүүмжлэлийг бүү тоо гэж хэлдэг байсан нь их тус болсон”

Адуу мал, аж ахуйн ажил нь амжилттай сайн явж байгаа тул барилдаж байх үеийн сард авдаг байсан шигээ (сая 500 мянган иэн) орлоготой гэнэ. Одоо ахынхаа гэрт байгаа ч тусдаа гарах бодолтой байгаа аж.

Долоодугаар сард Улаанбаатарын төвд газар авч, байшин барих төлөвлөгөөтэй байгаа гэнэ. 15 сая иэнээр барих шинэ байшиндаа найз бүсгүйн хамт амьдрах бололтой. Тийм учраас сүмоч байх үеийнх шигээ тансаг биш өмнөх ажлаа хийгээд явах хүсэлтэй ажээ.

“Тодорхой төлөвлөгөө байхгүй ч сүмо барилдах хүсэлтэй хүүхдүүдэд  мэддэг чаддаг зүйлээ зааж өгөх сөн гэж боддог. Харүмафүжи аваргаас өнгөрсөн жил надад “Шинэ Монгол” сургуульд сүмо заагаач гэсэн урилга ирсэн. Сүмоч болох хүсэлтэй хүүхдүүдийн төлөө чадах юм байвал хийх хүсэлтэй. Японтой ч холбогдож магадгүй”

Монголд харьснаас нь хойш түүнд Японы сүмотой холбоотой хүмүүсээс холбоо ирээгүй гэнэ. Тодорхой санал ч байхгүй. Гэсэн ч 13 жил амьдарсан Япон орноо санан дурссаар байна.

“Японы мэдээг интернэтээр хардаг. Сүмо ч гэсэн нэтээр мэдээг нь үзнэ. Японд шинэ эрин эхлээд миний байсан Хэйсэй үе өндөрлөлөө”

Монгол үндэсний бөх, мэргэжлийн бөхөд шилжих талаар “Үгүй, яасан ч үгүй. Би сүмо бөхдөө дуртай, сүмоч гэдгээрээ бахархдаг. Өөр зүйл хийх нь ичгэвтэр хэрэг. Урилга ирсэн ч татгалзана” гэж эрс тэс хариуллаа. Монголын телевиз, нэвтрүүлэг, лекц семинар зэрэгт оролцож, мөнгө олох төлөвлөгөө ч байхгүй гэнэ.

Таканохана ояката тавдугаар сард сүмогоор дамжуулан хүүхэд залуучуудыг хүмүүжүүлэх “Таканохана доожёо” байгуулсан билээ. Дунд сургуульд байхдаа Японд ирж, Таканохана оякатагийн удирдлага дор хүнд хэцүү бэлтгэл хийж ирсэн тэрээр багшийнхаа талаар “Таканохана оякатад маш их баярлаж явдаг. Доожёо байгуулсан талаар багшаас сонсоогүй. Хэрэв ямар нэг тус болох зүйл байвал тэнд хамтдаа ажиллах хүсэл байна” гэж ярилаа.

“Японд өөрийн хэмжээнд сайн барилдсан гэж би боддог. Миний Япон дахь амьдрал, сүмо бөхийн замналд минь үнэхээр янз бүрийн зүйл тохиолдсон ч харамсах зүйл бараг үгүй. Дахин төрсөн ч дахиад сүмо барилдах хүсэлтэй. Япон дахь замналдаа сэтгэл хангалуун байдаг. Япон улс, Таканохана ояката, дэмжиж байсан фэнүүддээ баярлаж талархсанаа илэрхийлмээр байна”