(post scriptum)
Мэдэж байнаа, би энэ бүх хайр дурлалыг
Маргааш орой л унтарчих өчүүхэн энэ хүслийг
Тэвэр дүүрэн сарнай, ялдам инээмсэглэл
Тэргэл сарны доор үлгэрийн гэмээр зугаалга
Утсаа улайтал чалчиж
Зүрхээ өвдтөл янаглалцсан ч
Удахгүй бүх зүйл дуусна
Зүгээр л тэр хүн биш байж гэж бодно.
Байз, шууд тэгдэггүй юм байна
Алдаж байвал яана, хэзээ хойно ухаарвал
Бид өөрөөсөө ингэж асуудаг, шивнэн байж
Анх болзож байсан рестораны дэргэдүүр өнгөрөхдөө
Гэсэн ч гар, утас руугаа явдаггүй тэр соронз шиг
Гайхалтай нь яах юм бэ гэж бодож байсан ч
Тэнэг юм шиг нэг хүн рүү бол автоматаар залгана
Тасарсан байсан ч, тасалсан ч хамаагүй
Тэгээд юу ч дуугаралгүй эргэж хардаг, эргэлзэж эхэлдэг
Тэнд ширээн дээр хүлээж байгаа хүн миний хайр мөн үү гэж?
А.Арман 2010/09/09
Сэтгэгдэл ( 0 )