Сүн улсын Хүйтэн уулын бичиг | 113 дугаар бүлэг

 Хятадын дөрвөн их сонгодог зохиолын нэгэн болох "Хүйтэн уулын бичиг" хэмээх 100 бүлэг зохиолыг Дундад эртний үеийн Хятадын алдарт бичгийн хүн Ши Най Ань түүхэн үйл явдалд тулгуурлан туурвижээ.

Зохиолын үйл явдал Хятадын Умард Сүн улсын үед өрнөх агаад адал явдал, зовлон зүдгүүр туулсан 108 баатар эр Ляньшань ууланд хувь заягаар учран цугларч, гадаадын дайсан ба дотоодын урвасан хулгай, зальхай ноёдын эсрэг тэмцэж буйг уран яруугаар харуулсан юм.

Зохиолын уг нэр "Усан хөвөөний шастир" бөгөөд монголчууд эртнээс "Хүйтэн уулын бичиг" хэмээн нэрийдсээр ирсэн билээ. Энэхүү сонгодог зохиолыг Монгол Улс дахь БНХАУ-ын Элчин сайдын яамны зөвшөөрөлтэйгөөр уншигч танд хүргэж байна.

• Зохиогч: Ши Най Ань
• Хөрвүүлэгч: Д.Уртнаст
• Редактор: В.Уянга, Сьү-Шаа

БҮЛЭГ ЛУСЫН ЭЗЭН ЛИ ЖЮНЬ ТАЙ ХУ НУУРТ ЖУРМААР БАЙЛДСАН БАТ ЖУРАМТ СҮН ЖЯН СУ ЖОУ ХОТОД ИХЭД БАЙЛДСАН 

Жич өгүүлэх нь, олон жанжин нар урагш ирж Сүн Жян-г тэнхрүүлэн босгохуйяа нэлээд удаад сая сэхээ орж Ү Юн нарын зүг өгүүлрүүн: - Мөрнийг гэтэлснээс нааш юутай ийнхүү муу аж. Хэдхэн өдрийн хооронд дараа дараагаар найман хүмүүн энджээ. Энэ удаа лав Фан Ла-г төвшитгөн дийлэхгүй буй за! хэмээхэд, Ү Юн ятган өгүүлрүүн: - Эзэн жанжин битгий ийн өгүүлэгтүн. Цэргийн сэтгэлийг цалгай болгох болуузай. Урагш өдөр Ляо улсыг төвшитгөхүйеэ жанжин цэрэг бүгдээр олж эгсэн нь цөм тэнгэрийн тоос хэмжээ болой. Эдүгээ ах дүү нарын эндэх нь тус тусын дагасан насан хутаг буй за. Мөрнийг гэтэлснээс нааш үзтэл Рүнь жоу, Чан жоу, Сюань жоу гурван их жюнь-ийг илбэн хураамжилсан нь мөн ч тэнгэрийн хөвүүний далай мэт буянд шүтээд, жанжин таны барсын сүрд түшсэнд бөлгөө.

Юун муу хэмээмүй! Жанжин битгий өөрийн зоригийг бууруул! хэмээхүйеэ Сүн Жян өгүүлрүүн: - Хэдийгээр тэнгэрийн тоо хэмээх боловч би үзэхэд манай нэг зуу найман хүмүүн дээдэд болбоос одон гарагт заяаж бас тэнгэрийн бичигт сийлэгдэж, гар хөл мэт амраг халуун бөлгөө. Эдүгээ энэ мэт муу чимээг сонсоод зовнихгүй байж чадмуй? хэмээснээ Ү Юн дахин давтан ятгаж өгүүлрүүн: - Жанжин битгий ийнхүү цухалдан зовнигтун. Эрхин биеэ гэмтээгүүзэй. Түр цэргийн үйлийг шийтгэж, Ү Си сянь-ийг байлдахыг хичээвээс зохимуй хэмээвээс Сүн Жян өгүүлрүүн: - Дүү Чай Жинь-ийг надад хань болгон үлдээтүгэй. Хариу цэргийн бичиг үйлдэж, хий хүлэгт Дай Зүнээр хүргэлгэн Лу Сянь фэн-г цэрэг шаардан Ху жоу хотыг байлдаж, эртхэн Хан жоу хотноо цэрэг нийлсүгэй хэмээн хэлтүгэй хэмээснээ, Ү Юн даруй Пэй Сюань-аар хариу бичиг үйлдүүлэн Дай Зүн-д өгч Сюань жоу-ын зүг илгээснийг түр өгүүлэхгүй. Жич өгүүлэх нь хулгайн жанжин Люй Ши Нан бээр Сюй Дин-г дагуулан буруулж Ү Си сянь-д хүртэл түв хэмээн Су жоу-ын Фан Мао-оос туслахаар илгээсэн цэрэг лүгээ учрав. Туслах цэргийн тэргүүлсэн жанжин болбоос зургаан анги цэргийг ерөнхийлөн захирах түшмэл Вэй Жүн асан бөгөөд арван хэдэн жигүүрийн жанжныг дагуулж, нэг түмэн цэрэг дайчлан ирсэн тул цэргийг нийлүүлэн, Ү Си сянь-ийг бэхлэн ахив. Люй Ши Нан бээр Жинь Же-ийн хот өргөсөн учрыг точин өгүүлснээ Вэй Жүн өгүүлрүүн: - Эрхин шүми өвчүү цээжийг уужуу болговоос зохимуй. Өчүүхэн хүмүүн эрхбиш Чан жоу хотыг эгүүлэн булааж, хорслыг тайлсугай хэмээн хараахан хэлэлцэн атал харуулын цэрэг нисэх мэт довтлон ирж: - Сүн улсын цэрэг  ойр хүрч ирэв.

Урьдаас бэлтгэвээс зохимуй хэмээн мэдүүлсэнд Вэй Жүн яаран моринд мордож, цэрэг дагуулан хойд үүдээр гарч нүд өргөн үзвээс ирэх цэрэг тэсгэлгүй сүр гэрэлтэй. Үзвээс хар хуй Ли Күй тэргүүлэн Бао Сюй, Сян Чүн, Ли Гүнь нарыг дагуулж даран цавчиж ирэхэд Вэй Жүн цэрэг морь жагсааж амжсангүй их л дарагдан хойш эгж Ү Си хотод ухран ортол дөрвөн жанжин хүлгийн хойноос магшин нэхэмжилж сянь-ий яаманд нэхэн оров. Шүми түшмэл Люй Ши Нэн байдал мууг үзээд хэдийн өмнө хаалгаар дутаан эчсэн тул, Гуань Шэн цэрэг морийг шаардан орж Ү Си сянь-ийг эзлэхээр Вэй Жүн Сюй Дин нар бас өмнө хаалгаар бие буруулан Су жоу-ын зүг зайлан эчив. Тэндээс Гуань Шэн нар сянь-ий хотыг булаан аваад хүмүүн зарж Сүн Сянь фэн-д мэдүүлснээ удсангүй Сүн Жяних цэргийг аван Ү си сянь-д ирж, зар тунхаг гарган иргэнийг тохинуулан зуун овогтныг тэнхрүүлж их цэрэгт цааз зарлан хотноо буулгасан хойно элч зарж Жан, Лю хоёр Зүн Бин-г урагш ирж Чан жоу хотыг дарангуйлан сахиму хэмээн айлтгав. Жич өгүүлэх нь, Люй шүми бээр Вэй Жүн, Сюй Дин-ийн хамт дарагдсан цэргээ дагуулан Су жоу хотноо орж, Сүн улсын цэргийн хүч халдашгүй, хот балгадыг хураан эзлэх нь чийрс эвхэх мэт хэмээн Фан Мао-д мэдүүлэн өмөглөн туслахыг гуйснаа Фан Мао их л хилэгнэж, цэргийн ардыг зандан, Люй шүми-г түлхэн гаргаж цавч хэмээхэд Вэй Жүн нар айлтган өгүүлрүүн: - Сүн Жян-ын цэрэг морь цөм байлдан дайлалдахад шалгарсан бөгөөд жанжин нь хүч чадал мохошгүйн дээр дагасан явган цэрэг ч мөн Лян Шань уулаас дагасан амийг цөлж алалдах ард тул дийлэхүйеэ бэрх хэмээн хүчлэн гуйсан хойно Фан Мао сая алах ялыг хэлтрүүлж өгүүлрүүн: - Алах ялыг түр хэлтрүүлж чамд таван мянган цэрэг өгсүгэй. Урагш эчиж өмнө байлдах хошууч болтугай. Би их жанжныг илгээн хойноос өмөглөн байлдуулсугай хэмээсэнд, Люй Ши Нан талархан мөргөж, бие хуяглан морь эмээллэж жан ба мао жадыг хөндөлсөн, цэрэг дагуулж хотоос гарав. Үзвээс гуравдугаар их ван Фан Мао-ын гар доор бас хүч чадал мохошгүй, зэвсгийн эрдэмд цагаарсан найман их бяо чи жанжин байхуй бөлгөө.

Тэр найман бяо чи жанжин хэн болов хэмээвээс: Нисэх луун жанжин Лю Юнь Нисэх барсын жанжин Жан Вэй Нисэх өтгийн жанжин Сюй Фан Нисэх ирвэсийн жанжин Го Ши Гуан Нисэх аянгын жанжин Ү Фү Нисэх үүлийн жанжин Гоу Жэн Нисэх уулын жанжин Жэнь Чэн Нисэх усны жанжин Чан Шэн Түүнээс Фан Мао бие хуяглан сарт жадыг хөндөлсөж морь хийсгэн жагсаалаас гарч дундад цэргийг шаардан найман бяо чи жанжин нь өмнөд явж ард хорь гучин жигүүрийн жанжин дагалцан, таван цэргийг дайчланЧан Хэ Мэнь хаалгыг шурган Сүн улсын цэргийн зүг алан ирэв. Хошууч жанжин Люй Ши Нан бээр Вэй Жүн, Сюй Дин-г дагуулан морь довтолж Хань Шань Сэ хийдийг өнгөрөн Ү Си сянь-ий зүг довтлон ирэв. Тэр үед Сүн Жян бас харуулын хүмүүнийг илгээж энэ байдлыг туршин олсон тул өөрийн биеэр их бага олон жанжныг дагуулан цэрэг морийг авч Ү Си сяньаас мордон арван газрын үзүүр хүлээж байсан ажгуу. Төдийд хоёр этгээдийн цэрэг тэгш газрыг сонгон жагсаал засаж хэнгэрэг харанга дэлдэн туг хиур сажлахуйяа Люй Ши Нан урьдын хорслыг автугай хэмээн хүлэг морийг ташуурдан атган зэвсэг далайн, жагсаалаас гарч Сүн Жян лугаа байлдахаар ирэв. Сүн Жян өмнө тугийн доороос үүнийг үзээд бие эргэн: - Хэн хүмүүн гарч энэ хулгайг баримуй?" хэмээх үг барахын урьд араас нисэх жадат Сюй Нин морь давхин жад мушгиж, жагсаалын өмнө гаран Люй шүми лугаа байлдан үүсгэв. Зүүн баруунаа хашхирах дуу мандаж хоёр жанжин хойш урагш зөрөлдөн хорин хэдэн удаа болсноо Люй Ши Нан хүлээн тэсэхгүй болж хөрвөн буруултал Сюй Нин нисэх жадыг өргөн Люй Ши Нан-ын ар хавиргыг хүчлэн жадалж мориноос унагахуйяа хоёр этгээдийн жагсаалаас зэргээр хашхирах дуу мандав.

Түүнээс хар хуй Ли Күй саран сүх эргүүлэн, түйтгэрийн эзэн Бао Сюй илд даллан, Сян Чүн, Ли Гүнь нар тус тус жад мушгин алан орохуйяа өмнөд цэрэг их л самуурав. Тэндээс Сүн Жян бээр их цэргийг шаардан даран алж ортол түв хэмээн их цэрэг дагуулан ирэх Фан Мао-д учирсан тул хоёр этгээд тус тус холховч нум харван жагсаалын хөлийг тогтоон жагсаахад өмнөд цэргийн найман бяо чи жанжин зэвсэг өргөн жолоо дарж жагсаалын өмнө зогсмуй. Төдийд дундад цэргийг захирах Фан Мао бээр Люй Ши Нан-ын алагдсаныг сонсоод их л хилэгнэн жад бүжиглэн морь тавьж жагсаалын өмнө гараад Сүн Жян-г хуруугаар зааж: - Чиний зэргийн айл гацааг тонож явсан өмхий шалбаагийн өчүүхэн хулгайг эдүгээ сянь фан өргөмжилж, миний улсыг халдахаар илгээсэн нь илэрхийеэ Сүн улсын тоо хэмжээ дуусах ойртсон бус уу. Би эдүгээ танай зэргийн өчүүхэн ардыг дуусган алж үүрээр арилгаваас сая цэрэг эгмүй! хэмээхэд, Сүн Жян морины дээрээс мөн хуруугаар зааж хараан өгүүлрүүн: - Му жоу-ын нэгэн гүдэг эр чамд бас ямар хишиг буян буй хэмээн вангийн хөрөнгө төрийн үйлийг дэмийрэн санаархмуй? Эртхэн ухаарч мөргөн дагаваас нохойн амийг чинь хэлтрүүлсүгэй! Тэнгэрийн хүрч ирсэн атал самуун үг үүсгэж ийн балмадлан аашлах нь юун? Сүн Жян би сөргүү хулгайг дуусган алж уг үндсийг эс арилгаваас амалдаж эгэхгүй! хэмээхэд Фан Мао зандан өгүүлрүүн: - Чам лугаа хэлэн байлдаан хийж тэмцэн өгүүлэхгүй.

Миний найман барсын жанжин энд буй. Чи аймшиггүй найман хүмүүн гаргаж хүч мөчөөрхөж чадмуй уу? хэмээхүйеэ Сүн Жянинээн өгүүлрүүн: - Чиний нэгэн жанжинд би хоёр хүмүүн гаргаж байлдуулбаас сайн эрд үл тооцогдмуй. Чи найман хүмүүн гаргаваас би мөн найман жанжин гаргаж хос хосоор хүч тэмцүүлэн хэн алин нь дийлэгдэхийг үзэлцсүгэй. Хэрвээ цавчин жадлагдаж мориноос унаваас тус тус жагсаалаас хүмүүн гарч дамнан аваачтугай. Хүүр биеийг булаахгүй, холховч нумаар харваж болохгүй. Учирсан хоёул хүч тэнцвээс, өмөглөн байлдаж болохгүй. Маргаадар өдөр залган байлдаж, эрэгчин эмэгчнийг ялгамуй. хэмээснээ Фан Мао найман жанжныг нэрлэн дуудсанаа найман жанжин тус тус зэвсэг шаламгайлан морь давхин гарч ирэв. Сүн Жян үүнийг үзээд бие эргэн: - Олон жанжин энэ өдөр гавъяа тэмцэх хэрэггүй. Морьт жанжин нарт найр тавигтун хэмээн хэлж барахын урьд морьт цэргийн жагсаалаас, Гуань Шэн, Хуа Рүн, Сюй Нин, Чинь Мин, Жү Түн, Хуан Синь, Сүнь Ли, Хао Сывэнь зэргийн найман жанжин нэгэн хамтаар морь давхин жагсаалын өмнө гарч ирэв. Хоёр этгээдийн жагсаалд харанга хэнгэрэг дэлдэж, өнгөт туг сажлан, дохион буу тавьж, жанжныг өдөөн хашхиралцахуйяа, арван зургаан морьт жанжин агтын жолоо хөнтрөн, найман хос болон нийлж байлдан үүгэв. Тэр арван зургаан жанжны хэрхэн хосолсныг үзвээс Гуань Шэн нь Лю Юнь лүгээ, Чинь Мин нь Жан Вэй лүгээ, Хуа Рүн нь Сюй Фан лугаа, Сюй Нин нь Ү Фү лүгээ, Жү Түн нь Гоу Жэн лүгээ, Хуан Синь нь Го Ши Гуан лугаа, Сүнь Ли нь Жэнь Чэн лүгээ, Хао Сывэнь нь Чан Шэн лүгээ байлдав. Найман хос жанжны нэгэн зэрэг зууралдан байлдахыг үнэхээр өгүүлэн тоочихуйяа бэрх. Үзвээс: Барманусын тоос огторгуйг бүрхэн, байлдааны уур агаарт тулав. Хүмүүн бүр хувилгаан жанжин нэжа мэт, хувь хувьдаа хүчит баатар Жин Дэ адил.

Гучин хоёр шаламгай гар, хэмэрлэг нэхмэлийн орхиц адил, жаран дөрвөн ган туурай, зудын тэнгэрийн мөндөр мэт. Жагсаалын туг хутгалдан солбицоод, зүүн баруун ялгагдахгүй, атган зэвсэг гялалзан зөрөлдөхүйеэ илд жад танигдахгүй. Алалдах тоосноо эргэлдэн зөрөлдөхийг үзэхүл, арван тавны өлзийт шөнийн үймээнээс хэтийдэв. Төдийд энэ арван зургаан жанжин болбоос бүрнээ эрэмгий батар бөгөөд хүч тавин байлдаж хойш урагш зөрөлдөн гучин хэдэн удаа болсноо нэгэн хүмүүн мориноос тонгорцоглон унав. Дийлсэн нь хэн болов хэмээвээс, үзвээс сайхан сахалт Жү Түн бээр жад мушгин Гоу Жэн-г жадлан унагасанаа хоёр этгээд тус тус харанга цохиж цэргээ хураахуйяа долоон хос жанжин бас хүлгийн жолоо дарж салан эчээд хувь хувийн жагсаалдаа эгэв. Түүнээс Фан Мао бээр их жанжин Гоу Жэн-ийн автагдсаныг үзээд байлдах сэтгэлгүй болж цэрэг хураан Су жоу хотод ухран оров. Төдийд Сүн Жян цэрэг морийг шаардан Хань Шань Сэ хийдийн ойр хүрч хүрээ буудаллан Жү Түн-г шагнан хөхиүлээд Пэй Сюань-аар бичиг үйлдүүлэн Жан Жао Тао-д сэтгүүл довтолгосныг түр өгүүлэхгүй. Жич өгүүлэх нь өмнөд цэргийн Фан Мао бээр цэрэг жанжныг дагуулан хотноо эгээд олон жанжинд цааз зарлан хотын дөрвөн хаалгыг бэхлэн сахиулж гүн гуу малтуулан шүрэг зэл босголгон, хотын хайсан дээр хөвчит нум хатуу зэв жагсаан өндгөн чулуу өнхрөл модыг зэрэглэж, майхан босгож хүрэл төмөр хайлуулан, халхавч хэрмийн дээр үнст дарь галт лонх өлгүүлж хотыг бэхлэн сахив.

Жич өдөр, Сүн Жян өмнөдийн цэрэг байлдахаар гарахгүйг үзээд Хуа Рүн, Сюй Нин, Хуан Синь, Сүнь Ли нарыг дагуулан, гурван мянган морьт цэргийг авч хотыг үзэхээр ирэв. Үзвээс, Су жоу хотын эргэн тойрон цөм уст гуу малтаж, хэрэм хот маш бэхлэг ажгуу. Төдийд Сүн Жян дотроо: - Хотыг авахад яарч болохгүй хэмээн бодоод хүрээндээ эгж Ү Юн лүгээ хотыг эвдэх аргыг зөвдөн атал гэнэт хүмүүн ирж мэдүүлрүүн: - Усан цэргийн түрүү их жанжин Лу Жюнь бээр Жян Ень газраас тухайлан их Сянь фэн-д золгохоор ирэв хэмээхэд Сүн Жян яаран цацарт угтан оруулаад түүнээс дайлан хөвөөний байдлыг асууваас Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Усан цэргийг салгаж эчсэнээс дүү би Ши Сю-ийн хамт Жян Ень, Тай Цан зэрэг газарт байлдан хүрвээс, сахисан жанжин Янь Юн дэд жанжин Ли Юй нар онгоц сал усан цэргээ дагуулж байлдахаар ирснээ дүү Руань Сяо Эр бээр Янь Юн-г онгоцон дээр жадлан унагаж хулгайн жанжин Ли Юй самуун зэвд үхсэн тул Жян Ень, Тай Цан хоёр газрыг олов. Эдүгээ Ши Сю, Жан Хэн, Жан Шүнь нар урагш Жя Дин-г авахаар одож, Руань овгийн ах дүү гурвуул Чан Шу-г авахаар эчсэн тул өчүүхэн дүү би тухайлан баяр мэдүүлэхээр ирсэн бөлгөө хэмээснээ Сүн Жян сонсоод их л баярлан Ли Жюнь-д хүндэд шагнан, түүнийг Чан жоу-д эчиж Жан Жао Тао, Лю Дүдү хоёрт уулзуулахаар илгээв.

Түүнээс Ли Жюнь бээр шууд Чан жоу-д хүрч Жан Жао Тао, Лю Дүдү нарт учран Жян Ень, Тай Цан зэрэг хоёр газрын далай хойгийг байлдан эзэлэж, хулгайн хоёр жанжин Янь Юн, Ли Юй-г алсан учрыг нарийвчлан мэдүүлсэн хойно, Жан Жао Тао бээр Ли Жюнь-ийг хөхүүлэн шагнаж, Сүн Сянь фэнийн дэргэд хүрч хэрэглэхийг хүлээ хэмээснээ, Ли Жюнь бас Хань Шань Сэ хийдийн цэргийн хүрээнээ эгж Сүн Сянь фэн-д золгов. Сүн Жян үзвээс Су жоу хотын эргэн тойрон их ус тул онгоцоор байлдваас ашигтай хэмээн Ли Жюнь-ийг үлдээж, онгоц салыг засаж усаар байлдахаар бэлтгэ хэмээснээ Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Дүү би одож усны гүн гүехэн өргөн нарийныг лавлаж, хэрхэн цэрэг орохыг тогтоон мэдүүлсүгэй хэмээснээ Сүн Жян зөвшөөн Ли Жюнь-ийг илгээв. Дэмий хоёр өдөр болсонгүй Ли Жюнь хойш буцаж ирээд ийн мэдүүлрүүн: - Хотын өмнө биед Тай Ху нуур холгүй тул дүү би нэгэн суман онгоцонд сууж И Син-ийн бяцхан гармаар Тай Ху нуурт хулуун ороод Ү Жян мөрнийг гэтлэн хулгайн цэргийн үнэн ташааг олсон хойно сая цэрэг дагуулан орж дөрвөн этгээдээс хавчин байлдваас хотыг авч болмуй хэмээснээ Сүн Жян өгүүлрүүн: - Мэргэн дүүгийн үг маш зүй болой. Ганц энд дүүд хавсран эчих жанжин үгүй бөлгөө хэмээгээд Ли Ин-г дуудан Күн Мин, Күн Лян, Ши Энь, До Син нарыг дагуулан, Жян Ень, Тай Цан, Күн Шань, Чан Шу, Жя Дин зэрэг газарт очиж усан цэрэгт туслан далай дагуу хот сяньийг хураан төвшитгөөд Тун Вэй, Тун Мэн нарыг урагш илгээн Ли Жюнь-д хавсруулагтун хэмээсэнд Ли Ин зарлигийг хүлээн Сүн Жян нараас аярлан салаад дөрвөн жанжныг дагуулан Жян Ен-ий зүг эчив. Дэмий хэдэн өдөр болсонгүй Тун Вэй, Тун Мэн нар хүрч ирэн Сүн Жян-д ёслон золгосоноо Сүн Жян сайн үгсээр тохинуулан, Ли Жюнь-ийг дагаж, суман онгоцод сууж өмнө цэргийн байдлыг туршуулахаар илгээв.

Тэндээс Ли Жюнь бээр Тун Вэй, Тун Мэн-г дагуулан онгоц сэлэгч хоёр хүмүүн нийт таван сайн эр суман онгоцыг сэлж И Синь гармыг хулуун өнгөрч, шууд Тай Ху нуурт хүрч ирэн нүд өргөн үзвээс Тай Ху нуурын ус тэнгэрийн хаяа лугаа залгалдаж, түмэн бээрийн үзүүр номин долгион босжээ. Үзвээс: Алсын ус тэнгэрт залган агаарын мандал мөрнөө үргэлжилмүй. Туналзах уснаа сүүдэр тусахуйяа тоос үгүй, тэнгэр газрын өнгө гэрэл эгээ адилхан. Хээрийн тогоруу хос хосоор нисэн ирж, хэмжээлшгүй сайхан биндэрьяан дээврийг зүсмүй. Цахлай шувуу зуйрай зуйрайгаар үргэн нисэхүйеэ, цаглашгүй ногоон хасыг яралзуулмуй. Хаврын нарны зөөлөн туяа халиалан урсах мөрний ус хуниартан гялалзмуй. Аадар бороо шаагин буухуйяа, асар давхарлагийн давалгаа босмуй. Намрын бах нисэн жиргэхүйеэ нэлийн цайлзах уснаа алтан могой сумднам. Хахир өвлийн цас лавслахуйяа, хас эрвээхий хан дэлхийг бүрхмүй. Алар балар тоост ертөнцийн билигт нуурыг нээн, аруухан баатар Фэн И бээр болор ордныг эзлэв. Шүлэгт өгүүлсэн нь: Цайлзан нэлийлцэх усны долгионоо цагаан цахлай дэвдрэн Цэвэрхэн хаврын ногоон өнгө өмссөн дээлийг бүтэв. Зүүнш баруунш зорчсоор хүмүүний үс цайж Загас гөхдөх онгоц сал жаргах нарнаа буцлаа. Төдийд Ли Жюнь бээр Тун Вэй, Тун Мэн-ийн хамт хоёр усчнаар суман онгоцыг сэлүүлэн Тай Ху нуурын дээгүүр шууд Ү Жян мөрнийг ойртон хүрвээс, холоос дөч тавин загасан онгоц дарвуул хийсгэн ирмүй. Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Бид загас худалдан авагч бээр овлон тэднээс чимээ сурагласугай хэмээгээд тавуул суман онгоцыг сэлж загасчны дэргэд хүрч ирээд Ли Жюнь бээр ийн асууруун: - Танай онгоцод мөрөг загас баймуй уу? хэмээхүйеэ загасчин өчрүүн: - Авгай та мөрөг загас авсугай хэмээвээс намайг дагаж миний гэрт эчигтүн. Би танд худалдан өгсүгэй хэмээснээ Ли Жюнь бээр онгоц сэлэн түүний хойноос дагаж явсаар удсангүй нэгэн газар хүрч ирэв.

Ли Жюнь бээр нүд өргөн үзвээс тэр тосгоны гадуур мурий уд намаа сажлан, шивээ хүрээний дотор хорь гучин өрх баймуй. Загасчин эр онгоцоо аргамжаад Ли Жюнь, Тун Вэй, Тун Мэн нарыг удирдан усны хөвөөнд гарч нэгэн гэрийн хүрээнээ хүрч үүдийг алхан ортол загасчин эр гэнэт хоолой зассанд хоёр этгээдээс долоо найман бүдүүн эрс гох сэрээ атган магшин гарч ирээд Ли Жюнь нарын гурван хүмүүнийг гохоор гохдолцон хөсөрт унагаж үг асуухгүй дотогш түлхэн оруулаад саравчны нуруунаас барьж хүлэв. Ли Жюнь нүд өргөн үзвээс танхимын төв дунддад дөрвөн сайн эр хэнхийн суух бөгөөд тэргүүлсэн тэр их эр улаан сахал шар үстэй, биедээ бараан торгон жуу цагаа хэдэрчээ. Дэд суудалд суух тэр эр бие эцэнхий сахал охор, гадуураа гүн ногоон өнгөтэй урт заамт хэмэрлэг дээл хэдэрчээ. Гуравдугаарт суусан тэр хүмүүн нүүр хар сахал урт, сүүлд суусан тэр эр эрүү дөрвөлжин нүүр эцэнхий, сахлын үс дэвүүр дэлгэсэн мэт дүгрэг бөгөөд тэд хоёул цөм тэргүүндээ бараан саравчит эсгий малгай дарж, биедээ хөх заамт огцор өмсөж биеийн шадар зэр зэвсэг зэрэглэн босгожээ. Тэргүүн суудалд суусан тэр их эр Ли Жюнь-ий зүг зандан асууруун: - Та цөм аль газрын хүмүүн, миний нуурт юу хийхээр ирэв? хэмээхэд Ли Жюнь өчрүүн: - Бид цөм Ян жоу-ын хүмүүн, энд тусгайлан загас худалдан авсугай хэмээн ирсэн бөлгөө хэмээхэд, доор суудалд суусан түнтгэр нүүрт тэр эр ийн өгүүлрүүн: Ах түүнээс үг асууж яамуй. Эрхгүй цэргийн тагнуул буй за, эртхэн түүний элэг зүрхийг огтолж архин зууш болгосугай хэмээснээ Ли Жюнь их цочиж ийн санаруун: - Би олон жил Сюнь Ян Жян мөрөн дээр дураар явж, хойно бас Лян Шань уулнаа хэдэн он их эр хэмээн явжээ.

Ганц энэ өдөр энд амь юугаа алдмуй хэмээн хэн санасан аж! Эдүгээ аливаа бүхэн хоосон болов! хэмээн урт сүүрс алдаж Тун Вэй, Тун Мэн-ийн зүг гуниан өгүүлрүүн: - Энэ өдөр миний бие хоёр дүүг чирэгдүүлсэн тул зуурмаг үхэвч нэгэн газрын чөтгөр болсугай! хэмээхэд, Тун Вэй, Тун Мэн өгүүлрүүн: - Ах битгий ийн өгүүл. Бид хамтаар үхвээс барсан болой. Ганц ахын ариун нэрийг балруулан булхдуулах болуузай хэмээмү хэмээн гурвуул бие биеэ харж, өвчүү дүйрэн үхэхийг хүлээв. Тэр дөрвөн их эр бас энэ гурван хүмүүний хэлэлцэхийг сонсоод нэгэн нэгнээ ширтэж ийн өгүүлрүүн: - Тэргүүлсэн энээр лав үтэл ард бус болой хэмээхүйеэ тэргүүн суудалд суусан их эр бас асууруун: - Та гурвуул чухам яасан хүмүүс? Нэр овгоо мэдүүл, бид сонссугай хэмээхэд Ли Жюнь өчрүүн: - Та албаас түргэн ал. Нэр овгоо үхэвч танд хэлэхгүй. Хэлж өгвөөс дэлхий дахины сайн эрсийн элэг болмуй! хэмээснээ тэргүүн суудалд суусан их эр үсрэн босож, урагш ирээд гурван хүмүүний хүлээсийг цөм огтлон хаяад дөрвөн загасчин бээр Ли Жюнь зэргийн гурван хүмүүнийг түшиж дотоод өрөөнөө удирдан оруулаад дээр суудалд залан суулгаж, тэргүүн даран мөргөөд ийн өгүүлрүүн: - Бид нэгэн үеийн баатар болж явтал танай зэргийн энэ мэт чигч журамт хүмүүнд огт олж учирсангүй. Эрхин та нар үнэхээр аль газрын хүмүүн буй? Их алдрыг сонсохыг хүсмүй хэмээснээ Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Үзвээс та дөрвүүл бас эгэл хүмүүн бус тул үнэн учрыг өгүүлсүгэй. Та нар албан яамнаа баримталж хүргэвээс хүргэ! Бид болбоос Лян Шань уулын Сүн Гүн Мин-ийн гар доорх жигүүрийн жанжин нар болой. Миний нэр болбоос лусын эзэн Ли Жюнь хэмээх бөгөөд энэ хоёр дүү болбоос нэгэн нь гүмбира матар Тун Вэй, нөгөө нь аварга мэлхий Түн Мин хэмээмүй. Эдүгээ их Сүн улсад илбэгдэн дагаад Ляо улсыг эвдэн дийлээд цэргийг авч Жин балгаснаа эгэхүйеэ эзэн хаан зарлиг буулган Фан Ла-г хураамжлахаар илгээжээ. Та нар хэрвээ Фан Ла-ын гар доорх хүмүүн болбоос биднийг хүргэж шан хишиг хүлээтүгэй. Бид зайлан тэмцвээс сайн эр бус! хэмээснээ тэр дөрвөн хүмүүн тэргүүн дарж түрчигнэтэл мөргөж ийн өчрүүн: - Өчүүхэн хүмүүн бид нүд агаад тайшань уулыг таньсангүй. Саяын хэдрэмгийлэн аашилсныг сэтгэлд үл агуулах ажааму! Ах дүү бид дөрвүүл болбоос Фан Ла-ын хүмүүн бус, урьд цөм өндөр уул гүн шугуйд сууж идэх өмсөхөө аргацан амь зууж асан бөлгөө. Эдүгээ энэхүү Юй Лю жүван-д ирээд үзвээс эргэн тойрон цөм гүн ус тул онгоц салаас бус болбоос орж үл чадмуй. Тийнхүү бид дөрвүүл загасны ард мэт овлож, Тай Ху нуурт амьдран идэж өмсөхийг олох бөлгөө. Энэ нэгэн өвөл бид цөм усны эрдмийг баахан сурснаар аймшиггүй халдахаар ирэх хүмүүн үгүй.

Урагш өдөр танай Лян Шань ууын Сүн Гүн Мин-г тухайлан дэлхий дахины сайн эрсийг цуглуулмуй хэмээн сонссон бөгөөд эрхин авгайн алдар нэр жич жигүүрт загас Жан Шүнь-ий алдар нэрийг сонссон бөлгөө. Санамсаргүй энэ өдөр эрхин ахын гэгээн нүүрт олж бараадав! хэмээхэд, Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Дүү Жан Шүнь мөн усан цэргийн тэргүүлсэн жанжин болох бөгөөд эдүгээ цэрэг дайчлан Жян Ень газарт хулгайг төвшитгөхөөр ирэв. Хожмын өдөр завшаан таарваас дагуулан ирж танд учруулсугай. Танай дөрвүүлийн их алдрыг сонсохыг хүсмү хэмээхэд тэргүүлсэн тэр хүмүүн өчрүүн: - Өчүүхэн хүмүүн бид цөм уул шугуйд амьдарч асан тул тус тус өөр нэр байхуй бөлгөө. Эрхин авгай битгий элэглэ! Миний нэрийг улаан сахалт луу Фэй Бао хэмээмүй. Энэ хүмүүн болбоос эржгэр барс Ни Юнь хэмээж, гуравдугаарт суух тэр хүмүүний нэрийг Тай Ху-ын матар Бү Чин хэмээж, сүүлд суусан тэр хүмүүний нэрийг эцэнгэ өтөг Ди Чэн хэмээх бөлгөө хэмээхэд Ли Жюнь бээр дөрвөн хүмүүний нэр овгийг сонсоод их л баярлаж өгүүлрүүн: - Тийн болхул харилцан сэжиглэх хэрэггүй, цөм нэгэн үүдний хүмүүн болой! Манай ах Сүн Гүн Мин эдүгээ Фан Ла-г хураамжлах их цэргийн Сянь фэн жанжин болж өдөр болзон Су жоу хотыг авсугай хэмээгээд газрын байцыг мэдэхгүй тул тухайлан бид гурвуулыг зарж зам туршуулахаар илгээсэн бөлгөө.

Эдүгээ танай дөрвөн сайн эрд олж учирсан нь маш сайн болов. Олдохул биднийг дагаж их Сянь фэн-ийн цацрын өмнө эчиж үйлчилбээс эрхгүй гавъяа нэрийг бүтээж болох бөгөөд хожим Фан Ла-г дийлсэн цагт эзэн төрд хүндэд хэрэглэгдэж хэргэм тушаал олох болой хэмээснээ Фэй Бао өгүүлрүүн: - Өчүүхэн хүмүүний өгүүлэхийг сонсму: Бид дөрвүүл хэрвээ хэргэм зэрэгт дурласан бөгөөс энэ хир хэдийн Фан Ла-ын гар доор багадаа түнхи-ийн тушаалыг хүлээж удсан бөлгөө. Ганц бид зэрэг хэргэмд дурлахгүй, амар сэлүүнээр аж төрөхийг хүсмүй. Эдүгээ эрхин ах манаар хүч туслуулсугай хэмээвээс бид дуртайяа ус гал илд жадаас зайлахгүй хүчлэн зүтгэсүгэй. Хэрвээ маныг баталж ноён суулгасугай хэмээхүл бид үнэн сэтгэлээс дургүй хэмээв. Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Тийн бөгөөс бид бүгдээр журмын ах дүү барилдваас ямар? хэмээснээ дөрвөн хүмүүн тэсгэлгүй баярлаж, гахай хонийг алуулан, архи дарс ацарч их хурим тавин, Ли Жюнь-ийг ах болгож ёслон мөргөсөнд, Ли Жюнь бас Тун Вэй, Тун Мэн нарыг удирдан тэнгэр газарт мөргүүлж урамын ах дүү барилдав. Түүнээс долоон хүмүүн бээр Юй Лю Жүван тосгоноо сууж Сүн Гүн Мин-ийн Су жоу хотыг авах учрыг зөвлөхүйеэ Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Фан Мао хотод ширхийж байлдахаар гарахгүй бөгөөд хотын дөрвөн этгээдэд явцуу гуу нарийн суваг тул онгоц сал хөдөлж болохгүй, цэрэг урагшлахад бэрх.

Ийнхүү хотыг хэрхэн эвдвээс болмуй? хэмээснээ Фэй Бао өгүүлрүүн: - Эрхин ах сэтгэлийг сул тавьж энд хэдэн өдөр хөл амрагтун. Фан Ла-ын газар доорх хүмүүн үүр албан хэргээр Хан жоу хотоос Су жоу-д ирэх тул дашрамд нийлүүлэн арга үүсгэж хотыг эвдвээс болмуй. Дүү би хэдэн загасчныг гаргаж чимээ сураг авуулан албан хүмүүн ирэх дашрамаа арга бодсугай хэмээснээ Ли Жюнь: - Энэ үг маш зүй хэмээв. Төдийд Фэй Бао хэдэн загасчныг дуудаж сурган илгээгээд өөрийн биеэр Ли Жюнь нарын хамт өдөр бүр архидан суув. Дэмий хоёр өдөр болсонгүй зарсан ард урагш ирж: - Онгоц сүүлдээ “зарлигийг хүлээн вангийн ордны хуяг дуулгыг үйлдмүй” хэмээх шар туг хатгасан арван хэдэн сал онгоц Пин Ван Жэнь балгаснаа ирж зогсов. Санаваас Хан жоу-оос ирсэн онгоц буй за, онгоцон дээр зургаа долоон хүмүүний төдий л байхуй бөлгөө хэмээн мэдүүлсэнд Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Энэхүү завшааныг алдаж болохгүй, олдохул олон ах дүү нар нэгэн мөрний хүч туслах болов уу хэмээхүйеэ Фэй Бао өгүүлрүүн: - Эдүгээ даруй одохыг хүсмү хэмээхүйеэ Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Хэрвээ түүний онгоцон дээрх нэгэн хүмүүнийг алдан гаргаваас арга эвдрэх бөлгөө хэмээснээ Фэй Бао өгүүлрүүн: Ах зовох хэрэггүй, цөм дүү би мэдсүгэй хэмээгээд тэр Төдийд жар далан загасан онгоцыг цуглуулж, долоон их эр тус тус нэгэн онгоцод гарч, олон загасчныг авч, хүмүүн бүр цэргийн зэвсгийг нууж нарийн олмыг өнгөрөн их мөрөнд ороод хувь хувьдаа эчмүй. Тэр үдэш, саран гийвэн од сийрэг тул арван хэдэн албан онгоц цөм мөрний зүүнтээ мушгин орж савдгийн сүмийн өмнө амсхийн атал, Фэй Бао-ын онгоц урьд хүрч нэгэнт исгэрэн дохио өгмөгц тэдгээр жар далан суман онгоц хамтаар хумин ирж, хөлөг онгоцыг хаав. Төдийд албан онгоцны ард их л яаран онгоцон өрөөнөөс толгой бултайн гартал хэдийн гох сэрээ барьсан загасчин эрс гохдон унагаад тав гурвыг нийлүүлэн хэлхэн хүлэв.

Усанд харайж завдсаныг нь мөн цөм гохоор гохдон суман онгоцноо гаргаж хүлээд олон бага онгоц зэрэг зэргээр албан онгоцыг хашиж түлхсээр Тай Ху нуурын дунд хүрч, сэлүүр сажлан Юй Лю Жүван тосгонд хүрч ирэхүйеэ хэдийн шөнө дундын дөрөвдүгээр жин болжээ. Төдийд олон хүмүүн гар хөдлөн албаны ардыг цөм урт дээсээр холбож хүнд чулуу дүүжилж уснаа түлхэн оруулж цацаан алав. Тэргүүлсэн хоёр хүмүүнийг түлхлэн гаргаж ирсэн учрыг шүүн асууваас үзвээс, тэд болбоос Хан жоу хотыг сахисан Фан Ла-ын их тайзи Нань Ань ван Фан Тянь Дин-ийн гар доорх яам сангийн түшмэл бөгөөд тухайлан эзний зарлигийг хүлээж шинэ үйлдсэн гурван мянган төмөр дуулгыг авч Су жоу хотыг сахисан гуравдугаар ван Фан Мао-ын дэргэд тушаахаар эчих ажгуу. Төдийд Ли Жюнь бээр тэр хоёулын нэр овгийг асууж тэмдэглээдд албан яамны тамгат бичгийг нэгжин авч, хоёр хүмүүнийг цавчин алаад ийн өгүүлрүүн: - Энэ хэргийг би ах лугаа зөвдсөн хойно сая үүсгэж болмуй хэмээв. Фэй Бао өгүүлрүүн: - Нарийн олмоор орвоос танай цэргийн хүрээ баахан ойр тул би хүмүүн зарж ахыг хүргүүлсүгэй хэмээгээд хоёр загасчнаар нэгэн суман онгоц сэлүүлэн эчихүйеэ, Ли Жюнь бас бие эргэн Тун Вэй, Тун Мэн, Фэй Бао нарын зүг олзолсон хуяг дуулга онгоц салыг тосгоны ард нууж хүлээн, хүмүүнд сэрэгдүүлж болохгүй хэмээн захисанаа Фэй Бао: - Гайгүй хэмээгээд онгоц сал бэлтгэхийг түр өгүүлэхгүй.

Жич өгүүлэх нь Ли Жюнь хоёр загасчны хамт суман онгоцонд сууж нарийн олмыг гэтлэн шууд Хань Шань Сэ сүмийн өмнө хүрч ирээд онгоцноос буун цацарт орж, Сүн Сянь фэн-д золгон өнгөрсөн хэргийг зүй зүйгээр тоочин өгүүлсэнд, Ү Юн их л баярлан Сүн Жян-ын зүг өгүүлрүүн: - Ийн бөгөөс эдүгээ Су жоу хотыг эвдэх нь гарын алга урвуулах мэт хялбар болой! Жанжин эртхэн цааз зарлаж, Ли Күй, Бао Сюй, ян Чүн, Ли Гүнь нарт хоёр зуун гавшгай цэрэг өгч, Ли Жюнь-ий хамт Тай Ху Жүван-д илгээн, Фэй Бао нарын дөрвөн хүмүүн лүгээ арга улируулан үйлдэж, жич өдөр их цэрэг орохыг болзвоос болмуй хэмээсэнд, Ли Жюнь зарлигийг хүлээн нэгэн бүлэг хүмүүнийг дагуулан Тай Ху нуурын хөвөөнөө ирээд Ли Күй зэргийн олон хүмүүнийг Лю Юй Жүван тосгоноо тосон авчруулахаар гурван хүмүүнийг онгоц салд суулган илгээв. Ли Жюнь бээр Ли Күй, Бао Сюй, Сян Чүн, Ли Гүнь-ийг дагуулан ирж Фэй Бао нарт уулзуулсанд Фэй Бао нар Ли Күйийн байдал дүрийг үзээд цөм хиртхийн цочжээ. Төдийд Фэй Бао архи дарс бэлтгэн хуримын ширээ засаж олон хүмүүнийг хүндлэн дайлав. Гуравдугаар өдөр, олон хүмүүн арга зөвлөж тогтсон хойно Фэй Бао хуяг дуулга хүргэх албан сангийн түшмэлээр хувцлан, Ни Юнь дэд түшмэлээр чимж, цэргийн ардад цөм Фан Ла-ын цэргийн дээл малгайг өмсүүлэн албан яамны тамгат бичгийг авч, олон загасчныг бас албан онгоцны усчнаар засуулсны хойно хар хуй Ли Күй зэргийн хоёр зуун жанжин цэрэг онгоцны дотор өрөөнөө нуув. Бү Чин, Ди Чэн сүүлийн онгоцод хайгуул болж онгоцноо гал үүсгэх юмыг тээж сая мордсугай хэмээтэл гэнэт загасны хүмүүн ирж мэдүүлрүүн: - Нуурын дунд нэгэн бяцхан онгоц нааш цааш дэмий л хүлээлцмүй хэмээснээ Ли Жюнь: - Сонин болой! хэмээгээд яаран урагш эчиж үзвээс онгоц тэргүүнд зогссон хоёр хүмүүн болбоос нэгэн нь хий хүлэгт Дай Зүн, нөгөө нь тэнгэрийн аянга Лин Жэнь асан ажгуу.

Төдийд Ли Жюнь нэгэнт исгэрэн дохио өгмөгц тэр онгоц нисэх мэт түргэн хүрч ирж хөвөөнөө гараад олон ёслон золгов. Ли Жюнь асууруун: - Танай хоёул юуны учир ирэв, мэдүүлэх хэрэг баймуй уу? хэмээвээс Дай Зүн өгүүлрүүн: - Ах Сүн Жян бээр Ли Күй-г яаран явуулсан тул нэгэн их хэргийг умартжээ. Тусгайлан Лин Жэнь бид хоёулд, нэг зуун галт бууг өгч хойноос нэхвээс гүйцсэнгүй бөгөөд хөвөөнөө ойртохоос бас болгоомжилмуй. Маргаадрын туулай цагт хот орж энэхүү нэг зуун галт бууг тавьж дохио болго хэмээжээ хэмээхэд Ли Жюнь: - Их л сайн болов! хэмээгээд галт буу үнс дарийг хуяг дуулга тээсэн онгоцон өрөөнд нуулган хураалгав. Төдийд Фэй Бао нар Дай Зүн хэмээхийг сонсоод бас архин ширээ засаж хүндэтгэн дайлав. Лин Жэнь-ий дагуулсан буу тавих арван хүмүүнийг гуравдугаар онгоцод нуулган, тэр шөнийн дөрөвдүгээр жинд тосгоноос мордож таван жингийн үед Су жоу хотын өмнө хаалганы доор хүрч ирэв. Хаалга сахисан харуулын цэрэг өмнөд цэргийн туг хиурыг үзээд  яаран дотогш орж хаалгыг хамаарах их жанжин нисэх ирвэсийн жанжин Го Ши Гуан-д мэдүүлснээ Го Ши Гуан өөрийн биеэр хотын хайсанд гарч, цэргийн ардаас учрыг лавлан асууж албан яамны тамгат бичгийг харван гаргуулж үзээд, цэргийн хүмүүн зарж албан бичгийг Фан Мао-д илгээн байцаан үзүүлж хуягийн ардыг дуудан лавлан үзүүлээд сая хаалгыг нээж оруул хэмээв.

Төдийд Го Ши Гуан өөрийн биеэр усан хаалганы дэргэд сууж хүмүүн илгээн ирсэн онгоцыг байцаан үзүүлбээс онгоцон дээр хуяг дуулгыг дүүртэл тээсэн тул сая сэжиггүй болж нэг нэгээр цөм хотод тавин оруулаад усан хаалгыг ёсоор дарав. Фан Мао-ын зарсан байцаан нэгжих түшмэл бээр таван зуун цэрэг дагуулж, усан хөвөөг даган урагш ирж онгоцыг хөшин зогсоосоноо Ли Күй, Бао Сюй, Сян Чүн, Ли Гүнь нар онгоцны өрөөнөөс гарч ирэв. Нэгжин байцаах түшмэл дөрвөн хүмүүний байдал дүр болхи бүдүүлгийг үзээд яаран ямар хүмүүн болохыг лавлан асуусугай хэмээтэл Сян Чүн, Ли Гүнь нар хэдийн бамбай өргөн илд бүжиглэж урагш дэвхрэн ороод байцаан нэгжих түшмэлийг мориноос цавчин унагав. Албан цэрэг их л гэлмэж онгоцод гарсугай хэмээтэл Ли Күй саран сүхийг далайн, хөвөөнөө үсрэн гарч дараагаар арван хэдэн хүмүүнийг цавчин алсанд бусад нь цөм буруулан дутаав. Энэ үед онгоцод асан олон сайн эрс, жич хоёр зуун халхавч бамбай барьсан цэрэг цугаар хөвөөнд гарч гал тавив. Төдийд Лин Жэнь гал буун жяци-г хөвөөнөө босгож залгаар арван хэдэн бууг тавьсанаа хотын асар чичирч аянга түрчигнэн ус цалгих мэт их дуу мандаж дөрвөн зүгээс алан орж ирэв. Тэр үед Фан Мао түв хэмээн яамандаа сууж хэрэг зөвлөж байсан болохоор буун дууг сонсмогц сүнс сарнин сүлд зайлж царайн өнгө шороо мэт болов. Хаалга сахисан жанжин нар хотын дотор залгаар буун дуу мандахыг сонсоод цөм цэргээ дагуулан дотогш иртэл харуулын ард нисэх мэт довтлон ирээд хаалга сахих цэргийг цөм холховч нумаар харван унагаж Сүн улсын цэрэг нэгэнт хотод оров хэмээн мэдүүлэв. Су жоу хотын дотор нэгэнт ус буцлах мэт үймэлдэн үүсгэж чухам хэдий чинээ цэрэг орж ирснийг мэдэхгүй болов. Тэр үед хар хуй Ли Күй болон Бао Сюй хоёр халхавч бамбай барьсан цэргийг дагуулан хотын дотор хөндлөн гулд цавчин хулгайн цэргийг нэхэн алахуйяа, Ли Жюнь, Дай Зүн хоёул бас Фэй Бао-ын дөрвөн хүмүүнийг дагуулан Лин Жэнь-ийг хамгаалан галт бууг хойно хойноос тавьж дохио өгсөнд Сүн Жян хэдийн гурван замын цэргийг дагуулан хотод алан орсоноо хулгайн цэрэг байлдах сэтгэлгүй болж зүг зүгтээ сарнин буруулжээ.

Түүнээс Фан Мао сандан мэндэн бие хуяглан морь эмээллэж зургаа долоон зуун төмөр хуягт шадар цэргийг дагуулан зам булаан өмнө хаалгаар алан гарсугай хэмээтэл санамсаргүй түв хэмээн хар хуй Ли Күй-ийн нэгэн багийн хүмүүн лүгээ учирсанд, Ли Күй нар урагш шаламгайлан орж хөндлөн гулд цавчихуйяа тэрхүү төмөр хуягт цэрэг дуулгаа орхин хуягаа гээгээд, дөрвөн зүгт зугтан нарийн гудамжийг эрэн бие буруулан эчтэл Лү Жишэнь бас санваарын сэлмийг эргүүлэн занчин ирэхэд учрав. Фан Мао эсэргүүцэн чадахгүй болж, ганц биеэр морин жолоо дарж ордондоо эгсүгэй хэмээн Ү Цюай Чяо хүүрзгэнэ иртэл гүүрэн доороос гэнэт Ү Сүн сэлэм сунган нэхэж ирээд морины гуяыг тас цавчиж, Фан Мао морины хамт тонгорцоглон унав. Ү Сүн дахин урагш давшин Фаан Мао-ын тэргүүнийг цавчин унагаж гарт атган, дундад цэрэгт ирж, Сянь фэн-д уулзан гавъяа тэмдэглүүлэв. Тэр үед Сүн Жян хэдийн хотноо орж, вангийн ордноо суун, олон жанжинд цааз зарлан хотод үлдсэн хулгайн цэргийг дуустал нэгжин бариулмуй. Үзвээс ганц хулгайн жанжин Лю Юнь бээр дарагдсан цэргийг дагуулан Сю жоу-г чиглэн тогтоожээ. Шүлэгт өгүүлсэн нь: Хувилгаан оронд угаас халдаж үл болмуй, Хэтрэмгийлэн эзэрхэж ван өргөмжлөхүйеэ амар байж болмуй уу? Баатар Ү Сүн бээр хулгай Фан Мао-г зогсоогоор цавчсан нь Балмадлан түрэмгийлэх зальхай ардад цээрлэл болгосон буюу. Жич өгүүлэх нь, Сүн Жян бээр вангийн ордонд орж суугаад, зуун овогт сайн иргэнийг хөнөөж болохгүй хэмээн цааз зарлаж, бас хүмүүн илгээн галыг унтраалгаж иргэнийг амаржуулах зар бичиг гаргаж олноо ухуулж барсан хойно олон жанжин нарыг цуглуулж гавъяа тэмдэглүүлбээс, Ү Сүн бээр Фан Мао-г алав. Жү Түн бээр Сюй Фан-ыг амьд барив. Ши Жинь бээр Жэнь Чэн-г амьдаар барив. Сүнь Ли бээр Жан Вэй-г ташуурдан алав. Ли Жюнь бээр Чан Шэн-г жадлан алав. Фань Жүй бээр Ү Фү-г алав.

Сюань Зан хулгайн жанжин Го Ши Гуан лугаа зууралдан байлдсаар хоёул цөм хүнд шархдаж, Ен Ма Чяо гүүрний доор хоёул үхжээ. Үлдсэн олон жанжин нар цөм хулгайн жигүүрийн жанжин мөрний жанжныг бариад тус тус хүргэж ацран, гавъяа тэмдэглүүлэв. Сүн Жян муухай жюнь ма Сюань Зан-ий эндсэнийг сонсож гэмшиж зогсохгүй, зурагт авс хөрөгт шарил үйлдэүүлэн авслаад Ху Чю Шань уулын доор аваачиж хүндэтгэн оршуулав. Түүнээс Сүн Жян бээр хүмүүн илгээж Фан Мао-ын тэргүүн жич барьсан жанжин Сюй Фан, Жэнь Чэн нарыг Чан жоу-д байхуй Жан Жао Тао-д хүргүүлсэнд, Жан Жао Тао даруй Сюй Фан, Жэнь Чэн-г Чан жоу-ын зээлд огтчин алж, Фан Мао-ын тэргүүнийг Жин хотноо хүргүүлээд, ирсэн хүмүүний хамт элч заран Су жоу-д илгээн олон жанжин нарт хөхүүлэн шагнав. Жан Жао Тао бас зарлигийн бичиг үйлдэж, Сүн Сянь фэн урагш цэрэг орж хулгайн түрүүг баривчлагтун. Лю Гуан Ши бээр Су жоу-г дарангуйлан сахиулсугай хэмээв. Түүнээс Сүн Жян нарын олон хүмүүн Су жоу-д суун атал нэгэн өдөр харуулын цэрэг дотогш ирж мэдүүлрүүн: - Лю Дүдү, зөвлөлийн сайд Гэн Гүн хоёр Су жоу хотыг сахихаар ирэв хэмээснээ Сүн Жян яаран олон жанжин нарыг авч хотын гадна гаран Лю Гуан Ши нарыг угтаж вангийн ордноо оруулаад, ёслон золголцсон хойно Сү Жян нар жоу-ын яамнаа эгж цэрэг орохыг зөвдөн, хүмүүн илгээж усан цэргийн чимээг авуулбаас, мөрнийг дагасан олон сянь-ий хулгай Су жоу автав хэмээн сонсмогц цөм буруулан эчээд мөрний хөвөө дэх хэдэн газрын сянь-ийг цөм хураан төвшитгөв хэмээн хариу мэдүүлсэнд, Сүн Жяних л баярлан, бичиг үйлдэн дундад цэрэгт баяр мэдүүлж, шинэ олсон олон газарт хуучин түшмэдийг тушаалд эгүүлж, өөр түнхи түшмэл томилон албаны хэргийг шийтгэж ард иргэдийг амуулан, усан цэргийн жанжин нарыг Су жоу хотод ирүүлэх болов уу хэмээн Жан Жао Тао-д гуйчлав. Түүнээс хэдэн өдрийн дотор шинэ томилсон түнхи түшмэл тус тусын тушаалын газарт хүрч албаны хэргийг хүлээн авсны хойно, усан цэргийн жанжин нар дараа дараагаар Су жоу хотноо хүрч ирээд Руань овгийн ах дүү гурвуул Чан Шу-г байлдах үед Ши Энь бие эндэгдэж, Күнь Шань-ийг байлдахад бас Күн Лян автав.

Ши Энь, Күн Лян нар усанд муу тул усанд унаад цөм цацаж үхэв. Ши Сю, Ли Ин нар тус тус хойш буцаж ирэв хэмээн мэдүүлсэнд Сүн Жян бас хоёр хүмүүн эндсэнийг сонсоод их л зовнин, сүүрс алдаж зогсохгүй болов. Ү Сүн бас урьд өдрийн Ши Энь-ий ач журмыг санаж, нэгэн зэрэг гашуудан уйлав. Түүнээс Фэй Бао зэргийн дөрвөн хүмүүн Сүн Жян-д салах ёсыг гүйцэтгэж явсугай хэмээснээ Сүн Жян хүчлэн үлдээвээс болохгүй тул арга буюу дөрвөн хүмүүнд хүндэд шагнаад Ли Жюнь-ийг хүргэгтүн хэмээв. Төдийд Ли Жюнь бас Тун Вэй, Тун Мэн-ийн хамт Фэй Бао зэргийн дөрвөн хүмүүнийг Лю Юй Жүван тосгоноо хүргэн эчсэнд, Фэй Бао нар бас хуримын ширээ засаж хүндлэн зочлов. Хундага өргөлцөн хэдэн зэрэг уулцсаны хойно Фэй Бао суудлаас босож Ли Жюнь-д архи барьж аюулхай цээжний үгийг уудалж гаргав. Ингэснээр их жанжин Ли Жюнь бээр Жүн Юань орноос ангижирч, бие орших өөр газрыг бодолхийлэв. Энэ үнээр урьд төрлийн хувь зохиолыг төгсгөх нь яст мэлхий хуягаас салах мэт. Гавъяа нэрийг бүтээх нь загас луу болж хувилахад адил. Эгнэгт Фэй Бао бээр Ли Жюнь-д ямар үг хэлснийг мэдсүгэй хэмээвээс түр доорд бүлэгт үзтүгэй.