Сүн улсын Хүйтэн уулын бичиг | 118 дугаар бүлэг

Хятадын дөрвөн их сонгодог зохиолын нэгэн болох "Хүйтэн уулын бичиг" хэмээх 100 бүлэг зохиолыг Дундад эртний үеийн Хятадын алдарт бичгийн хүн Ши Най Ань түүхэн үйл явдалд тулгуурлан туурвижээ.

Зохиолын үйл явдал Хятадын Умард Сүн улсын үед өрнөх агаад адал явдал, зовлон зүдгүүр туулсан 108 баатар эр Ляньшань ууланд хувь заягаар учран цугларч, гадаадын дайсан ба дотоодын урвасан хулгай, зальхай ноёдын эсрэг тэмцэж буйг уран яруугаар харуулсан юм.

Зохиолын уг нэр "Усан хөвөөний шастир" бөгөөд монголчууд эртнээс "Хүйтэн уулын бичиг" хэмээн нэрийдсээр ирсэн билээ. Энэхүү сонгодог зохиолыг Монгол Улс дахь БНХАУ-ын Элчин сайдын яамны зөвшөөрөлтэйгөөр уншигч танд хүргэж байна.

• Зохиогч: Ши Най Ань
• Хөрвүүлэгч: Д.Уртнаст
• Редактор: В.Уянга, Сьү-Шаа

ЛҮ ЖЮНЬ И ЮЙ ЛИН ГУАНЬ БООМТЫГ ИХЭЭР БАЙЛДСАН СҮН ГҮН МИН ЧИН СИ ДҮН АГУЙГ АРГААР АВСАН

Жич өгүүлэх нь, Гуань Шэн зэргийн дөрвөн жанжин цэрэг дагуулан нисэх мэт довтолж Ү Лүн Лин даваан зүг алан ирэхүйеэ түв хэмээн Ши Бао-ын дагуулсан цэрэг моринд учрав. Гуань Шэн хүлгийн нуруунд хөндлөн сууж их дуугаар: - Сөргүү хулгай ямар аймшиггүй миний дүүг алмуй хэмээн зандарсанд Ши Бао нүд өргөн үзвээс их жанжин Гуань Шэн асан тул байлдах санаагүй болж цэрэг ухруулж давааны зүг эчихүйеэ Бай Чинь морь ташуурдан Гуань Шэн-г угтан оров. Төдийд хоёр жанжин ар өврөөр нийлэн атган зэвсэг зөрөлдөж дэмий арван хос болсонгүй даваан дээрээс харанга цохиж цэрэг хураасанд Гуань Шэн бас нэхэмжлэхгүй морин жолоо татан зогстол даваан дээрх хулгайн цэрэг өөртөө самууран үүсгэв. Үзвээс хулгайн жанжин Ши Бао ганц давааны зүүн энгэрт зууралдан байлдсаар шүми түшмэл Түн Гуань цэрэг морь дагуулан давааны баруунаас алан ирснийг мэдсэнгүй ажгуу. Тэр үед Сүн улсын их жанжин Ван Бин зэвсэг бүжиглэн хихүй түшмэл Жин Дэ-г угтан ороод хойш урагш зөрөлдөн дэмий арван удаа болсонгүй нэгэнт жадлан Жин Дэ-г мориноос унагав. Люй Фан, Гуо Шэн хоёул үүнийг үзээд давааг булаасугай хэмээн морь давхиж ирээд их давааны өмнө хормойд хүртэл гэнэт уулан дээрээс нэгэн их чулуу өнхрөн ирж түв хэмээн Гуо Шэн-г оноод хүмүүн морины хамт хэмх цохив. Тэр үед Гуань Шэн даваан дээрх хулгайн цэрэг өөртөө самууран үүсгэснийг үзээд Сүн улсын цэрэг жанжин баруун этгээдээс алан оров хэмээн мэдээд олон жанжныг удирдан нэгэн хамтаар алан орж хоёр этгээдээс хавчин хулгайн цэрэг лүгээ хутган байлдав.

Люй Фан бээр Бай Чин-г тосон ороод дэмий гурван удаа болсонгүй Бай Чинь зэвсэг далайн жадлахуйяа Люй Фан бие хэлбийн зайлсанд тэр жад түв хэмээн сүвээний доогуур нь хий тусав. Люй Фан бие эргэн жадлан орсонд Бай Чинь зэвсэг хурайлж түүний жадыг хөшиж аваад хоёр жанжин хүлгийн дээрээс хувь хувийн зэвсгийг хэрэглэх аргагүй болж зэвсгийг орхин хуяг дуулганаас таталцаж ноцолдон үүсгэснээ түв хэмээн хянга хадны хөвөөнд таарч хүлэг морь хөл бүдрэн унасанд хоёр жанжин хүлгийн хамт өндөр хаднаас өнхрөн унаж гавал тэргүүн няц ойчиж үхэв. Төдийд уулын зүүн энгэрт асан Гуань Шэн нарын олон жанжин явганаар давааны зүг алан ирэхүйеэ чанад этгээдийн Сүн улсын цэрэг бас хавчин байлдах тул Ши Бао явах замгүй болж өвчүүг дэлдэн нэгэн зэрэг гаслаад хүмүүний гарт орвоос хүнд ичгүүр амсах болуузай хэмээн хүзүүг огтолж үхэв. Төдийд Гуань Шэн нарын олон жанжин Ү Лүн Лин давааг байлдан эзлээд хүмүүн илгээж Сянь фэн жанжин Сүн Жян-д мэдүүлэв. Усан цайзыг сахисан Чэн Гүй зэргийн дөрвөн жанжин Ү Лүн Лин даваа автагдсаныг үзээд онгоц салыг гээж мөрнийг гэтлэн буруулахуйяа голын хөвөөнд суусан ард бээр Чэн Гүй, Се Фү хоёулыг амьдаар барьж Му жоу хотноо хүргэв. Жай Юань, Чяо Жэн бие мултран дутааж хааш эчсэнийг мэдэхгүй.

Түүнээс Сүн улсын их цэрэг морь Му жоу хотын зүг ирэхүйеэ Сүн Жян хотоос гарч угтан аваад Түн Гуань, Лю дүдү-г буудалласны хойно зар тунхаг гарган цэрэг ардыг илбэн тохруулсанд дагахаар ирсэн хулгайн цэргийг тоолбоос барахгүй болжээ. Сүн Жян бээр албан яамны сан хөмрөгийг нээлгэж ард иргэнд амуу хүнс түгээн өгч айл гацаанаа сууж амар тайвангаар амьдар хэмээн тохруулаад, усан цэргийн жанжин Чэн Гүй, СеФү хоёулын зүрхийг сугалан авч Руань Сяо Эр, Мэн Кан жич Ү Лүн Лин даваанаа бие барсан олон жанжны сүнсийг тайж, буян ном үйлдүүлж бараад Ли Жюнь нарыг дуудаж онгоц салыг хөдөлгөн барьж авсан хулгайн сайд түшмэлийг Жан Жао Таоын цацрын өмнө илгээж таслан шийтгэлгэ хэмээв. Төдийд Сүн Жян бээр Люй Фан, Гуо Шэн-ийн жагсаалд бие эндсэнийг сонсоод их л гашуудан зовж, цэрэг морийг хөдөлгөхгүй, Лү Жюнь И-ийн харъяат цэрэг жанжин хүрч ирсэн хойно нэгэн хамтаар Чин Си сянь-ийг байлдахаар бэлтгэхийг түр өгүүлэхгүй. Жич өгүүлэх нь дэд Сянь фэн жанжин Лү Жюнь И-ийн бие Ханжоу хотоос гурван түмэн цэрэг, хорин найман жанжныг салгаж аваад олныг дагуулан уулан замыг өлгөж замнасаар эртний Чянь Вангийн нийсэлсэн хуучин балгас Линь Ань Жэнь-ийг өнгөрөн Юй Лин Гуань боомтын ойр болж ирэв. Угт энэхүү боомтыг сахих жанжин болбоос Фан Ла-ын гар доорх их жанжин Пан Вань Чүнь болох бөгөөд цолыг Ян Ю Жи-ийн хувилгаан хэмээмүй.

Энэ хүмүүн болбоос Жяннань газрын тэргүүн зэргийн мэргэн харваач болохын дээр түүний гар доор Лэй Жюнь, Жи Жи хэмээх хоёр жанжин байхуй бөлгөө. Энэ хоёр хүмүүнд цөм долоо найман зуун жингийн хатуу нумыг тэлэх чадалтай бөгөөд төмөр зангуу хэрэглэхэд мэргэшиж тав таван мянган цэрэг дагуулжээ. Төдийд Пан Вань Чүнь нарын гурван жанжин бээр боомтыг сахин суутал нэгэн өдөр Сүн улсын дэд Сянь фэн жанжин Лү Жюнь И цэрэг авч боомтын зүг алан ирэв хэмээн сонсоод бие хуяглан морь эмээллэж зэр зэвсгийг багцлан урагш ирэхүйеэ Лү Жюнь И бас цэрэг жанжныг дагуулан даваан доор дараа дараагаар хүрч ирээд Ши Жинь, Ши Сю, Чэнь Да, Ян Чүнь, Ли Жүн, Сюэ Юнь зэргийн зургаан жанжинд гурван мянган цэрэг өгч өмнөх замыг туршуулахаар илгээв. Төдийд Ши Жинь зэргийн зургаан жанжин морь унаж явган цэргийг дагуулан боомт дотор туршин ирээд нүд өргөн үзвээс хулгайн цэрэг огт үзэгдэхгүй тул их л сэжиглэж олон жанжин лугаа зөвлөж морь ташуурдан боомт доор ирээд нүд өргөн үзвээс боомтын дээр цагаан өнгөт хэмэрлэг туг босгон түүний хажууд хулгайн жанжин Пан Вань Чүнь хэхэлзэн зогсжээ. Төдийд Пан Вань Чүнь бээр Ши Жинь нарын морь довтлон ирэхийг үзээд ха ха хэмээн хадганан инээж: - Танай зэргийн өчүүхэн ард ганц өмхий шалбааг Лян Шань Фү-г эзэлбээс барав.

Бас юун хэмээн Сүн улсад дагаад түүний өмнөөс амь цөлөн зүтгэж миний улсад ирээд сайн эр болж аашилмуй! Та нар урагш өдөр эцгийнхээ алдар нэрийг сонссон буй за. Би бас танай цэрэгт амьд Ли Гуан Хуа Рүн хэмээх хүмүүн баймуй хэмээн сонсов. Эмээхгүй бөгөөс урагш ирж эцэг лүгээгээ зэвийн эрдэм мөчөөрхөгтүн. Та нар урьдаар миний хувилгаан зэвийн эрдмийг үзэгтүн хэмээн хэлж барахын урьд нэгэн зэв онилж нуман хөвч тас хэмээн дуугарахын сацуу Ши Жинь мориноос тонгорцоглон унав. Ши Сю нарын таван жанжин их л гэлмэж Ши Жинь-ийг тэнхрүүлэн авсугай хэмээн морь тавин эчихүйеэ уулан оройд харангын дуу гарч зүүн баруун этгээдийн нарсан шугуйгаас мөндөр орох мэт зэв харван үүсгэснээ таван жанжин Ши Жинь-ийг аварч чадахгүй хувь хувийнхаа амийг хамгаалан морь ташуурдан буруулж уулын хоншоорыг давтал Лэй Жюнь, Жи Жи хоёул бас хоёр этгээдээс мөндөр орох мэт харвамуй. Хөөрхий таван жанжин хэдий хүч чадалтай хэмээвч хэрхэн зайлж завдах аж, цөм зэвд оногдож улаан цусаа урсгаж боомт доор үхжээ. Үзвээс Ши Жинь зэргийн зургаан жанжин нэг ч хүмүүн дутааж завдсангүй хайрхан амь нь хаврын зүүд мэт сарнижээ.

Түүнээс Ши Жинь нарын дагуулсан гурван мянган цэргээс зуу илүү хүмүүний төдий л амь мултарч буруулсаар Лү Жюнь И-д учирч энэхүү хэргийг мэдүүлсэнд Лү Жюнь Их л цочиж хамаг бие мэдээ алдраад хагас цаг болтол дуу гарч чадахгүй болсноо цэргийн багш Жү Ү бээр Чэнь Да, Ян Чүнь нарын урагш өдрийн найр сэтгэлгээг санаж нүдэн нулимс асгаруулан ийн ятгаруун: - Эрхин Сянь фэн энэ мэт эмгэнэн зовнивоос эрхгүй их үйлийг саатгах тул эртхэн нэгэн арга бодож хулгайн жанжныг алаад хорслыг авахад хүрэхгүй хэмээхүйеэ Лү Жюнь И гашуудаж өгүүлрүүн: - Ах Сүн Гүн Мин бээр өчүүхэн хүмүүнийг итгэмжилж тухайлан олон цэрэг жанжныг захируулав. Эдүгээ хулгай лугаа хутган байлдахын урьд зургаан жанжин алагдаж дагуулж эчсэн гурван мянган цэргээс сая зуу илүү хүмүүний төдий л үлдсэн тул миний бие ямар нүүрээр Шэ жоу-д орж Сүн Гүн Мин-д учирмуй хэмээвээс Жү Ү ятган өгүүлрүүн: - Эртний үгэнд: “тэнгэрийн цаг газрын ашигт хүрэхгүй, газрын ашиг хүмүүний эелэхэд хүрэхгүй” хэмээсэнчлэн бид болбоос цөм Жүн Юань, Шаньдун, Хэбэй газрын хүмүүн тул энэ газрын усан байлдаанд дассангүй учраа газрын ашгийг алджээ. Тийнхүү тус нутгийн хүмүүнийг олж зам удирдуулбаас сая энэ газрын уулан замын нарийн учрыг мэдэж болмуй хэмээхүйеэ Лү Жюнь И өгүүлрүүн: - Цэргийн багшийн үг их л зүй хэмээвч чухам хэнийг илгээн уулан замыг туршуулбаас болмуй? хэмээсэнд Жү Ү өгүүлрүүн: - Мөхөс хүмүүний санахад энэ удаа Ши Чянь-ийг зарваас болмуй. Энэ хүмүүн угаас хэрэм үсэрч хүрээ давахад цагаарсан тул уулан замыг эрүүлэхэд их л зүйтэй бөлгөө хэмээхүйеэ Лү Жюнь И бээр Ши Чянь-ийг дуудаж сургаж хэлэхүйеэ Ши Чянь бээр за хэмээн захиаг хүлээж хүнс хоолыг дүүргэж, ахар илдийг суйрч уулан цайзаас салан эчив.

Түүнээс Ши Чянь бээр хөлийн жолоо хөнтрөн гүн ууланд шургаж зам эрэн явсаар удсангүй өдрийн нар баруунш ташиж орой болсноо нэгэн газар хүрч ирээд нүд өргөн үзвээс өмнөх шугуй дотор дэнгийн гэрэл сүүмэлзэн үзэгдэх тул дотроо ийн санаруун: - Зулын гэрэл үзэгдэх газар эрхгүй хүмүүн амьтан байх бөлгөө хэмээгээд харанхуй бүрийгээр дэнгийн гэрлийг чиглэн ирвээс үзвээс өмнө этгээдэд нэгэн бага сүм байхуй бөгөөд дэнгийн гэрэл хаалган завсраар үзэгдэх ажгуу. Төдийд Ши Чянь бээр сүмийн хаалган доор ирээд дотогш шагайн үзэхүл нэгэн хуушаан зулын гэрэлд сууж ном уншнам бөлгөө. Ши Чянь бээр хаалгыг нь хөнгөн тогшсонд тэр хуушаан бага бандийг илгээж хаалгыг нээн өгсөнд Ши Чянь дотогш ороод өвдөг нугалан хөгшин хуушаанд мөргөн золгов. Хөгшин хуушаан нүд өргөн үзээд: - Эрхин авгай мөргөн ёслох хэрэггүй. Энэ газар түм мянган жанжин цэрэг их л зууралдан байлдаж атал авгай та хэрхэн энд хүрч ирэв? хэмээвээс Ши Чянь өгүүлрүүн: - Эрдэмт багшаас нуухгүй. Өчүүхэн хүмүүн болбоос Лян Шань уулын Сүн Жян-ын гар доорх жигүүрийн жанжин Ши Чянь бөлгөө. Эдүгээ эзний зарлигийг хүлээж Фан Ла-г дарангуйлахаар ирээд урагш шөнө манай зургаан жанжин бээр боомтыг сахисан хулгайн жанжны холховч нумд бие бараад их цэрэг морь боомтын доор хаагдаж гарах арга олохгүй учраа тухайлан Ши Чянь намайг дуудаж уулан зам эрүүлэхээр илгээв. Тийнхүү Ши Чянь миний бие өндөр уулнаа шургаж зам эрсээр санасангүй энэ газар хүрч ирсэн тул эрдэмт багш биеийг зүдээн боомт гэтлэх бага замыг заан өгвөөс хожмын өдөр хүнд ачийг эрхгүй хариулсугай хэмээвээс хөгшин хуушаан өгүүлрүүн: - Энд суусан зуун овогтон удаа дараагаар Фан Ла-ын хорыг амсаж гүйцсан тул цөм шүд зуух бөлгөө. Хөгшин хуушаан миний бие эндэх өглөгийн эздийг түшиж амь голоо тэжээх бөгөөд эдүгээ гацааны ард цөм дайн байлдаанаас зайлж эчсэн тул өвгөн надад явах газар үгүй энэ газар үхэхийг хүлээнэм бөлгөө. Энэ өдөр тэнгэрийн цэрэг хүрч ирээд хулгайг дарангуйлан зуун овогтны зовлонгийн үндсийг арилгаж өгөх нь үнэхээр эцэг тэнгэрийн ивээл болой. Урагш өдөр хулгайн хоршоонд сэрэгдэх болуузай хэмээн дэмий олон таван үг хэлэхгүй бөлгөө.

Эдүгээ тэнгэрийн цэргийн жанжинд учирсан тул илүү хэдэн үг хэлэхэд ямар гай байх аж! Эндээс боомтыг давах бага зам үгүй, ганц баруун давааны угт нэг зөрөг зам баймуй. Тэр замыг өлгөн явбаас сая боомтыг давж болох бөлгөө. Санаваас энэ үед хулгай хэдийн чулуу тоосгоор бөглөж гарч чадахгүйгээс эмээмүй хэмээхүйеэ Ши Чянь өгүүлрүүн: - Нэгэн бага зам боомтод нэвтрэх боловч хулгайн хүрээнээ хүрэх эсэхийг үл мэдмүй хэмээсэнд хөгшин хуушаан өгүүлрүүн: - Энэ бага замаар явбаас шууд Пан Вань Чүнь-ий хар хүрээнээ хүрэх бөгөөд давааг давсаар боомтыг өнгөрөх зам болмуй. Ганц хулгайн цэрэг хэдийн бүдүүн чулуугаар бөглөж гарч чадахгүй болгосон болуузай хэмээснээ, Ши Чянь өгүүлрүүн: - Гайгүй! Замыг эрж олбоос бөглөж хаяхаас эмээхгүй. Бидэнд өөр арга баймуй. Ийнхүү өчүүхэн хүмүүн урагш эчиж эзэн жанжинд мэдүүлсэн хойно эгэн ирж эрдэмт багшийн ачийг хариулсугай хэмээхүйеэ хөгшин хуушаан өгүүлрүүн: - Жанжин та өөр хүмүүнд учирваас өвгөн намайг илүү үг хэлэв хэмээн битгий хэлэгтүн хэмээвээс Ши Чянь өгүүлрүүн: - Би хэмээгч дотроо тоотой хүмүүн тул ямар аюулгүй эрдэмт багшийг ийм тийм хэмээн илүү дутуу өгүүлмүй хэмээв. Түүнээс Ши Чянь бээр хөгшин хуушаанаас аяарлан салж цэргийн хүрээндээ ирээд Лү Жюнь И-д учирч энэхүү учрыг зүй зүйгээр тоочин хэлэхүйеэ Лү Жюнь И их л баярлан цэргийн жюньши Жү Ү-г дуудаж боомтыг эвдэх аргыг зөвлөсөнд Жү Ү өгүүлрүүн: - Хэрвээ энэ замыг олбоос Юй Лин Гуань боомтыг гар өргөмөгц олж болмуй.

Бас нэгэн хүмүүнийг дуудаж Ши Чянь-ий хамт илгээн их үйлийг бүтээлгэсүгэй хэмээхүйеэ Ши Чянь өгүүлрүүн: - Цэргийн багш ямар их үйлийг бүтээлгэсүгэй хэмээмү хэмээхүл Жү Ү өгүүлрүүн: - Галт буу үнст дарь ноцоох нь тэргүүн зэргийн чухал үйл бөлгөө. Жанжин чиний бие галт буу, хүхэр чулуу, үнст дарийн зүйлийг авч бага замыг өлгөн хулгайн цэргийн хүрээний ард хүрээд дохионы буу тавиваас чи их үйлийг бүтээх нь болой хэмээсэнд Ши Чянь өгүүлрүүн: - Ганц тэмдэг буу тавихын төдий л үйл бөгөөс өөр хүмүүнийг илгээх хэрэггүй. Өөр хүмүүнийг илгээвээс хэрэм хүрээн дээгүүр харайн нисэх эрдэмгүй тул гэдрэг их үйлийг саатаамуй. Ши Чянь би ганцаар эчсүгэй. Та нар чухам ямар арга үүсгэж боомтон доор хүрэх аж? хэмээсэнд Жү Ү өгүүлрүүн: - Энэ хялбар бөлгөө. Бид хулгайн бүгсэн цэрэгт нэгэн удаа гэнэдэгдэхээс биш дахиж гэнэдэгдэхгүй болов. Хулгайн бүгсэн цэрэг байх эсэхийг үл хамааран замын гудас мод шугуй учирваас түймэр эчвээс тавин хулгайн бүгсэн цэрэг хэрхэж чадах аж хэмээсэнд Ши Чянь өгүүлрүүн: - Цэргийн багшийн үзэл маш гайхалтай хэмээгээд цахиур чулуу, хүхэр дарийн зүйлийг багцалж ардаа галт бууг баглан үүрээд Лү Жюнь И-д салах ёсыг гүйцэтгэхүйеэ Лү Жюнь И бас хуягийн эрийг дуудаж хорин лан мөнгө, нэг ду амуу өгч аглаг уулын хөгшин хуушаанд ач хариулан барьсугай хэмээв.

Түүнээс мөн өдрийн үдийн хойно ШиЧянь бээр хуягийн ардын хамт юм хүмээ дамнан хуучин замыг өлгөж сүмийн үүднээ ирээд хөгшин хуушаанд золгож: - Эзэн жанжин бээр эрдэмт багшийн ачийг хариулсугай хэмээн өчүүхэн хүмүүнийг зарж нимгэн бэлэг хүргэлгэв хэмээгээд зоос мөнгөний зүйлийг гаргаж барьсан хойно хуягийн ардыг хойш эгүүлж өвгөн хуушааны зүг ийн өгүүлрүүн: - Олдохул эрдэмт багш бээр бага шавийг илгээн уулан замыг зааж өгөх болов уу хэмээвээс хөгшин хуушаан өгүүлрүүн: - Өдөр эчвээс хулгайд сэрэгдэх тул түр хүлээж орой болсон хойно эчвээс болмуй хэмээгээд хоол цай бэлтгэж Ши Чянь-ийг дайлав. Орой болсноо хөгшин хуушаан бага шавийг дуудаж: - Энэ жанжныг дагуулж уулан баруун дахь бага замд оруулж өг хэмээгээд хүмүүнд сэрэгдэж болохгүй, эртхэн харьж ирэгтүн хэмээн захисанд бага банди за хэмээн захиаг хүлээж Ши Чянь-ийг удирдан сүмээс салаад гүн ууланд шургаж хөтлийг даван шугуйг ороон, ороонгыг ирж зэлийг чангаасаар хэд хэдэн хөтлийг давж гартал түв хэмээн гэгээн сар манджээ. Төдийд Ши Чянь бээр бага хуушааныг дагаж өндөр асга үүлэн хадыг давж нүд өргөн үзвээс өмнө этгээдэд нэгэн нарийн зөрөг харагдах бөгөөд тэр зөргийн аманд чулуу мод зэрэглэн өндөр хэрэм босгожээ. Төдийд бага хуушаан бээр өмнөш хуруугаар зааж: - Чулуу зэрэглэж хэрэм цогцолсон газар хүрвээс боомт холгүй болох бөгөөд хэрмийг даван гарваас их зам үзэгдэх бөлгөө хэмээхүйеэ Ши Чянь их л баярлан: - Та хойш буцагтун. Би нэгэнт замыг мэдэв хэмээхүйеэ тэр бяцхан хуушаан хойш салж эчив. Түүнээс Ши Чянь бээр хэрэм хүрээг харайж, шивээ хашааг давах эрдмийг гарган нүд ирмэхийн зуур чулуун хэрмийг давж гараад зүүнш бараалан үзвээс нарсан шугуйн цаана галын гэрэл мандаж дорно огторгуйг гийгүүлжээ. Үзвээс Лү Жюнь И, Жү Ү хоёул цэргийн хүрээг эвхэж цэрэг жанжныг дагуулан замын гудас түймэр тавин боомтын зүг алан ирсэн ажгуу.

Төдийд Лү Жюнь И, Жү Ү нар гурав дөрвөн зуун гавшгай цэргийг гаргаж уул давааг даван өмнөх замыг туршуулж, түймэр тавин зам нээлгэсэнд хулгайн бүгсэн цэрэг орших газар үгүй болов. Юй Лин Гуань боомтыг сахисан хулгайн жанжин Пан Вэнь Чүнь бээр Сүн улсын цэрэг морь түймэр тавин зам нээж ирэхийг үзээд их л цочин: - Энэ болбоос цэрэг урагшлах арга болой. Бидний бүгсэн цэрэг хэрэггүй болов. Хавцал боомтоо бэхлэн сахисугай, тануус хэрхэн өнгөрөхийг чинь үзье хэмээгээд боомтын дээр гарч үзэхүл Сүн улсын цэрэг холгүй болсон тул жигүүрийн жанжин Лэй Жюнь, Жи Жи хоёулыг дагуулж хавцал боомтыг бэхлэн сахихыг түр өгүүлэхгүй. Жич өгүүлэх нь Ши Чянь сэмээр алхсаар нэгэн их ургаа модонд авиран гарч ягч навчийн дунд бие далдлан нүд өргөн хулгайн жанжин Пан Вань Чүнь, Лэй Жюнь, Жи Жи нарыг үзвээс тус тусад нум үүрэн саадаг агсаж, боомтын доор бүгэн хүлээжээ. Төдийд Сүн улсын цэрэг морь нэгэн зам түймэр тавин урагш ирэхүйеэ Линь Чүн, Хү Яньжуо нар морь довтлон боомтын доор ирээд өндөр дуугаар: - Хулгайн жанжин ямар аймшиггүй тэнгэрийн цэргийг эсэргүүцмүй? хэмээн өдөөн харааснаа хулгайн жанжин Пан Вань Чүнь нар сая зэв авч харвасугай хэмээтэл санамсаргүй Ши чянь хэдийн боомтод ороод, хойгуур нь тойрон гарч хоёр овоо өвсний дэргэд мөлхөн хүрээд гал удирдах юмсаа нэгэн овоо өвсний дээр тавьж, нөгөө овооны дээр хүхэр дарийн зүйлийг овоолон гал үүсгэж, гал бууг ноцоов. Удсангүй хоёр овоо өвс дүрэлзэн ноцож гал буугаар хад хагаран уул нурах мэт их дуу гарснаа боомтыг сахисан хулгайн цэрэг өөртөө самуурч цэргийн ард амийг гарсугай хэмээн буруулахаас бус байлдах санаа хаана байх аж.

Түүнээс Пан Вань Чүнь бээр жигүүрийн жанжныг дагуулан, боомтын арын галыг унтраахаар ирвээс, Ши Чянь хэдийн гэрийн орой дээр харайн гарч гал бууг ноцоож тавьжээ. Удсангүй аянга түрчигнэн цахилгаан цахилах мэт буун дуу мандаж хотын хэрэм хүрээ цөм чичирхийлэн сажилсан тул хулгайн цэрэг хуяг дуулга зэр зэвсгийг зам дүүртэл гээгээд зүг зүгтээ буруулан эчив. Ши Чянь гэрийн орой дээрээс үүнийг үзээд их дуугаар: - Сүн улсын нэг түмэн цэрэг хэдийн боомтод орсон болой. Та нар эртхэн дагаваас амийг чинь хэлтрүүлсүгэй! хэмээн хашхирахад Пан Вань Чүнь сүнс сарнитал  айж дэмий л бүдэрхийлэн гүймүй. Лэй Жюнь, Жи Жи гэлмэгдэн сандарч хөдөлж чадахгүй болов. Төдийд Линь Чүн, Хү Яньжуо нар урьдчилан орж, уулын оройг эзэлснээ олон жанжин цөм шаламгайлан урагшилж, боомтыг өнгөрөн хулгайн цэргийг гучин газар гартал нэхээд, Сүнь Ли бээр Лэй Жюнь-ийг амьдаар барьж, Вэй Дингуо бээр Жи Жи-г хүлж ацраад, Пан Вань Чүнь ганц биеэр морь ташуурдан буруулан оджээ. Түүний дагуулсан цэргийн олонх нь цөм баригдав. Сүн улсын цэрэг морь боомтноо орж хүрээ буудаллав. Түүнээс Лу Сянь фэн Юй Лин Гуань боомтыг олсны дараа Ши Чянь-д хүндэд шагнаад, барьсан жанжин Лэй Жюнь, Жи жи-ийн зүрхийг огтлон авч, Ши Жинь, Ши Сю зэргийн зургаан хүмүүнд тахилга тавьж архи дусаан, бас зургаан хүмүүний хүүрийг хураамжлан боомтод хүндэтгэн оршуулаад, үлдсэн цэргийн хүүрийг цөм гал түлж уулнаа шатаав. Жич өдөр Лү Жюнь И бээр олон жанжин лугаа зөвлөж, нэгэнтээгүүр бичиг үйлдэн Юй Лин Гуань боомтыг авсныг мэдүүлж, нөгөөтээгүүр цэргийг шаардан боомтоос бууж шууд Шэ жоу хотын доор хүрч хүрээ буудаллав.

Угаас Фан Ла-ын төрсөн авга эцэг Фан Хоу, шаншу түшмэл Ван Ень, Ши Лан түшмэл Гао Юй зэргийн хоёр их жанжин лугаа арван хэдэн жигүүрийн жанжин болон хоёр түмэн их цэргийг захирч Шэ жоу хотыг дарангуйлан сахих ажгуу. Үзвээс энэ шаншу түшмэл Ван Ень болбоос тус жоу-ын харъяат нэгэн уулын чулуун дархан асан бөгөөд жад хэрэглэхэд цагаарсан ажгуу. "Нисэх хүлэг" хэмээх морийг унамуй, энэ морь усыг гэтлэн уулнаа авирахад төвшин газар гүйх мэт. Ши Лан түшмэл Гао Юй болбоос тус газрын нутгийн хүмүүн бөгөөд төмөр ташуур хэрэглэмүй. Энэ хоёр хүмүүн угаас бичиг сударт баахан нэвтэрсэн тул Фан Ла бичгийн тушаал хүртээж түшмэл өргөмжлөөд, авгад хавсруулан цэргийн үйлийг хамааруулах ажгуу. Төдийд Ян Ю Жи-ийн хувилгаан Фан Вань Чүнь цэрэг дарагдан Шэ жоу-д буруулан ирээд, шууд яамнаа орж хааны авгад золгож айлтган өгүүлрүүн: - Нутгийн ард Сүн улсын цэргийг бага замаар боомтноо оруулснаар цэргийн ард сарниж эсэргүүцэн чадахгүй болжээ хэмээснээ Фан Хоу их л хилэгнэн Пан Вань Чүнь-ийг зандан өгүүлрүүн: - Юй Лин Гуань боомт болбоос Шэ жоу-ын тэргүүн зэргийн чухал халхавч болмуй. Эдүгээ Сүн улсын цэрэг хавцал боомтыг эзэлсэн тул эрхгүй Шэ жоу хотыг сундлахаар ирмүй. Энд хүрч ирвээс түүн лүгээ яахин байлдмуй? хэмээхэд Ван Ень айлтган өгүүлрүүн: - Эзэн гүн түр барсын хилэнг тайтгаруул. Эртний хүмүүсийн өгүүлсэн нь: “дийлэн дийлэгдэх нь цэргийн ёс, жанжны ял бус” хэмээжээ. Эзэн гүн Пан жанжны ялыг түр уучилж, түүгээр таслан дийлэх цаазыг бичиг бичүүлж, цэрэг авч Сүн улсын цэргийг байлдан эгүүл хэмээгтүн. Хэрвээ бас дарагдваас хоёр ялыг хамтад хэлэлцвээс болмуй хэмээснээ Фан Хоу үгийг зөвшөөн, таван мянган цэрэг өгч, байлдан дийлээд айлтган мэдэгд хэмээв. Түүнээс Лү Жюнь И их цэргийг авч Юй Лин Гуань боомтыг өнгөрөн цэрэг шаардан явсаар Шэ жоу хотын доор хүрч олон жанжныг дагуулан хотыг байлдваас, гэнэт хотын хаалга нээгдэж, Пан Вань Чүнь цэрэг авч байлдахаар ирэв.

Хоёр этгээд цэргийг жагсаасан хойно, Пан Вань Чүнь жагсаалын өмнө гарч өдөөн хараатал, Сүн улсын жагсаалаас Оу Пэн морь ташуурдан жадыг мушгин гарч Пан Вань Чүнь-ийг угтан байлдав. Хоёул дэмий таван удаа зөрөлдсөнгүй, Пан Вань Чүнь хойш эгэн буруулахад Оу Пэн тэргүүн гавъяаг завшсугай хэмээн морь хийсгэн хойноос нэхэн иртэл, Пан Вань Чүнь бие мушгин хойш хандаж нэгэн зэв харваснаа, Оу Пэн болбоос нүд гярхай гар түргэн хүмүүн тул ирэх зэвийг шүүрэн авчээ. Үзвээс Пан Вань Чүнь болбоос цувруулан харвах эрдэмтэй ажгуу. Оу Пэн анх харвасан нэгэн зэвийг атгаж аваад ойшоохгүй, хойноос нэхэмжлэн иртэл санамсаргүй Пан Вань Чүнь хоёрдугаар зэвийг харван илгээснээ Оу Пэн зайлж амжсангүй хөвчийн дууг даган мориноос тонгорцоглон унав. Хотын хайсангаас Ван Ень, Гао Юй нар Пан Вань Чүнь бээр Оу Пэн-г харван унагасныг үзээд их цэрэг даллан хотоос алан гарч дайран орсноо Сүн улсын цэрэг их л дарагдан, хойш гучин газрын үзүүр ухран хүрээ буугаад, жанжин цэргийг бүртгэн үзвээс ногоо таригч Жан Чин бас самуун цэрэгт алагдсан ажгуу. Сүнь Эл Нян бээр түүний эрийн эндсэнийг үзээд цэргийн ардаар хүүрийг эрэн ацруулж шатаагаад нэгэн зэрэг гашуудан уйлав. Лу Сянь фэн үүнийг үзээд дотор баяр үгүй болж санаваас бас айн аргагүй тул цэргийн багш Жү Ү-ын зүг зөвлөн өгүүлрүүн: - Энэ өдөр санамсаргүй бас хоёр жанжин энджээ. Энэ мэтэд чухам хэрхвээс зохимуй? хэмээснээ Жү Ү өгүүлрүүн: - Дийлэн дийлэгдэх нь цэргийн ёс болой.

Энэ өдөр манай цэргийн дарагдсаныг үзээд, хулгай нар лав дийлсэндээ омогшин эрхгүй шөнө дүлээр цэргийн хүрээг дарахаар ирмүй. Бид жанжин цэргийг дөрвөн зүгт бүгүүлж, дундад хүрээнээ хэдэн ямааг аргамжин тавиад ийм тиймээр үйлдээд, Хү Яньжуо-ын нэгэн салааны цэргийг зүүнтээ бүгүүлэн, Линь Чүнийн нэгэн салааны цэргийг баруунтаа бүгүүлж, Шань Тингүй, Вэй Дингуоын нэгэн салааны цэргийг хойдод бүгүүлээд, үлдсэн олон жигүүрийн жанжин нар цөм дөрвөн зовхисын зөрөг замд бүгсэн хойно, хулгайн цэрэг хүрч ирвээс, дундад хүрээнээс гал тавихаар тэмдэг болгон дөрвөн этгээдээс хавчин байлдваас хулгайг барьж болмуй хэмээснээ Лү Жюнь И хэлсэн ёсоор жанжин цэргийг илгээж, тус тусад бэлтгэн хүлээмүй. Жич өгүүлэх нь, өмнөд улсын шаншу түшмэл Ван Ень, Ши Лан түшмэл Гао Юй нар болбоос бас цэргийн үйлийг баахан төсөөлөх тул Пан Вань Чүнь лүгээ зөвлөн, дээш хааны авга Фан Хоу-д айлтган өгүүлрүүн: - Сүн улсын цэрэг энэ өдөр дарагдан эчиж гучин газар ухарч хүүрээ буудалласан тул цэрэг морь ядраад энэ шөнө лав сэрэмжлэхгүй болой. Энэ завшаанаар түүний хүрээг дарваас хулгайг барьж болмуй хэмээснээ Фан Хоу өгүүлрүүн: - Та нар зөвдөөд ашиг буй болбоос эчтүгэй хэмээхүйеэ Гао Ши Лан өгүүлрүүн: - Миний бие Пан жанжны хамт цэрэг дагуулан хүрээ дарахаар эчсүгэй. Ван Шан Шу-ын бие улсын авга лугаа хотод хоцорч сахигтун хэмээгээд хоёр жанжин тэр Төдийд бие хуяглан морь эмээллэж, олон цэргийн ардад зэв  үмхүүлж морины хонхыг авуулан, шаардан явсаар удсангүй Сүн улсын цэрэг хүрээнд хүрвээс, хүрээний үүд дарж байх тул аймшиггүй орохгүй, анхнаа сонсвоос цагийн дохио бас тодорхой бөлгөө. Дэмий удсангүй цагийн дохио самуураад дэмий л дэлдэх тул Гао Юй морийг татаж өгүүлрүүн: - Цэрэг орж болохгүй хэмээхүйеэ Пан Вань Чүнь асууруун: - Цэрэг нэгэнт энд ирсэн атал сянгүн юунд орж болохгүй хэмээмүй?" Гао Юй өгүүлрүүн: - Түүний цагийн дохио самуурснаас үзвээс лав арга баймуй хэмээснээ Пан Вань Чүнь өгүүлрүүн: - Сянгүн-ий үг ташаарсан болой! Энэ өдөр Сүн улсын цэрэг жагсаалд дарагдан цөс хэмхэрч үхтэл ядарсан тул нойрмогоор мэдүүлэх цагийн дохио хэрхэн тодорхой байж болохгүй.

Сянгүн сэжиглэх хэрэггүй, дайран орвоос барав! хэмээснээ Гао Юй өгүүлрүүн: - Өгүүлсэн нь бас ч зүй болой хэмээгээд цэргийг шаардан Сүн улсын цэргийн хүрээг дарайн орж, хоёр жанжин шууд дундад хүрээнээ хүрвээс нэгэн хүмүүн ч харагдахгүй, харин уд модноос хэдэн ямааг аргамжаад хөлд нь дохиур модыг уяад хэнгэрэг дэлдүүлэх тул тийнхүү дуу нь тодорхойгүй ажгуу. Түүнээс хоёр жанжин хоосон хүрээнд орж аргад унаснаа мэдэж их л гэлмэгдэн: - Аргад унав хэмээн хашхирч бие урван буруултал дундад хүрээнд хэдийн галын гэрэл мандаад уулны оройд бас буу тавьж дохионы гал дэгдсэнээ дөрвөн этгээдэд бүгсэн цэрэг цугаар хашхиралдан алан ирэхүйеэ хоёр жанжин хүрээний үүдийг шувтлан гарч буруулан эчтэл, Хү Яньжуо эчих замыг хөндөлсөн өндөр дуугаар: - Хулгайн жанжин түргэн мориноос бууж дагаваас амийг хэлтрүүлсүгэй! хэмээн хашхирснаа, Гао Юй нөрөн байлдах санаа огт үгүй, амийг гарсугай хэмээн зайлан дутаатал Хү Яньжуо морь хийсгэн гүйцэн ирээд хос ташуурыг өргөн хүчлэн занчсанаа Гао Юй-н галавын яс хэмхэрч тархи гарч үхэв. Пан Вань Чүнь амь цөлөн байлдсаар хаалгасан цэргийг шувтлан гараад ганцаар хараахан явж атал санамсаргүй замын хажууд бүгсэн Тан Лун морины хөлийг гохдон унагаж, амьдаар барьжээ. Сүн улсын олон жанжин нарыг уулан замаар өмнөдийн цэргийг тэнгэр гэгээртэл нэхэн алаад сая хүрээндээ эгэв. Лу Сянь фэн дунд цэргийн цацарт сууж, жанжин цэргийг бүртгэвээс, Дин Дэсүнь уулан замын өлөн өвсний хорт могойд хатгагдаж хор нь хэвлийд орсноор нэгэнт үхжээ. Төдийд Лү Жюнь И цааз зарлан Пан Вань Чүнь-ийг огтчин алаад зүрхийг нь сугалан авч, Оу Фэн, Ши жинь нарт тахил тавьж тэргүүнийг нь Жан Жао Тао-ын тэнд хүргүүлэхийг түр өгүүлэхгүй. Жич өдөр, Лу сянь цэн их цэргийг авч бас Шэ жоу хотын доор ирвээс хотын дээр туг хиур үзэгдэхгүй, хотын хаалгыг цайтал нээгээд, сахих цэрэг ч үзэгдэхгүйд, өмнөд цэргийн Шань Тингүй, Вэй Дингуо нар тэргүүн гавъяаг олсугай хэмээн цэрэг аван алан оров. Хойноос Лу Сянь фэн хүрч ирээд хоёр жанжны шууд орсныг үзээд газрыг дэвсэн их гаслав. Үзвээс шаншу түшмэл Ван Ень хүрээ дарахаар очсон цэрэг морь хохирсныг үзээд хотын үүдний дотор гүн нүх малтаад, хотыг орхиж буруулсан мэт овлон бэлтгэсэн ажгуу.

Шань Тингүй, Вэй Дингуо хоёр жанжин болбоос баатар чадал байхаас бус бодлогогүй хүмүүн тул санаандгүй шууд дайран орж гүн гууд унасанд хоёр этгээдэд бүгсэн жад сэрээ барьсан цэрэг цугаар гарч ирээд нэгэн хамтаар жадлан хоёр жанжныг нүхнээ алжээ. Хөөрхий усан сахиус галын сахиус хоёр жанжин гүн нүхнээ амь юугаа егүүтгэв. Тэндээс Лу Сянь фэн бас хоёр жанжин эндсэнийг үзээд их л хилэгнэн, өмнө цэрэгт захиж хүмүүн бүрд шороо үүрүүлэн, нэгэнтээгүүр байлдан нэгэнтээгүүр нүхийг бөглөн, алсан хулгайн хүүрийг нүхэнд түлхэн оруулж тэгшлээд, Лу Сянь фэн өөрийн бие өмнө болж морь давхин хотод алан орвоос, түвхийтэл хааны авга Пан Хоу лугаа учирч Лү Жюнь И өвчүүний хилэнг илднээ гүйлгэн, төрөлх чадлыг хулгайд гаргаж, нэгэн илдэнд Пан Хоу-г мориноос цавчин унагахуйяа хот доторх цэрэг морь баруун хаалгыг нээж амь тэмцэлдэн дутааж эчсэнээ Сүн улсын олон жанжин нар хойноос даран нэхэж дайран оров. Түүнээс шаншу түшмэл Ван Ень хараахан дутаан явтал түв хэмээн Ли Юнь-д учраад зууралдан байлдав. Ван Ень морь давхин жадлан иртэл Ли Юнь явганаар байлдах тул Ван Ень-ий морь хэдийн хуй салхи татан хүрч ирээд Ли Юньийг дайран унагажээ. Ши Юн бээр Ли Юнь-ий унасныг үзээд, хажуугаас тосон орж тэнхрүүлэн авсугай хэмээн хүрч ирснээ Ван Ень-ий жадын рдэм тэсгэлгүй гайхалтай тул Ши Юн хэрхэн эсэргүүцэн чадах аж? Хэдэн удаа болсонгүй Ван Ень нэгэнт жадалж Ши Юн-г алжээ. Тэр үед хотоос Сүнь Ли, Хуан Синь, Зоу Юань, Зоу Рүнь зэргийн дөрвөн жанжин хэдийн нэхэмжлэн хүрч ирээд Ван Ен лүгээ зууралдан байлдахад, Ван Ень бээр дөрвөн жанжин лугаа хүчлэн байлдаж царай хувилж зүрх түгшихгүй хараахан зууралдан байлдаж атал гэнэт Линь Чүн бас хүрч иржээ. Энэлинь Чүн хэмээгч алалдахад чадамгай хүмүүн тул, Ван Ень хэдий гурван толгой зургаан гартай боловч яахин таван их жанжныг эсэргүүцэн чадмуй.

Таван жанжин хамтаар урагшлан зүг зүгээс жадлан цавчсаар Ван Ень-ийг махан жян болгожээ. Хөөрхий хүчит жанжин Ван Шан Шу, хүчирхгийн дотор хүчирхэг байхыг энэ өдөр сая мэдэв. Төдийд таван жанжин хулгайн тэргүүнийг аваад, Лу Сянь фэн-д өргөн гавъяаг тэмдэглүүлэв. Тэр үед Лү Жюнь И хэдийн Шэ жоуын яаманд гарч зар тунхаг гарган зуун овогтныг илбэн тогтоогоод, тэтгэн амаржуулсан хойно, их цэргийг хотод оруулж хүрээ буулгав. Лү Жюнь И нэгэнтээгүүр хүмүүн зарж Жан Жао Тао-д сэтгүүл довтолгон, нэгэнтээгүүр Сүн Сянь фэн-ийн тэнд дийлснийг хэлүүлж цэргийн байдлыг мэдүүлэв. Түүнээс Сүн Жян бэр цэрэг морийг авч Му жоу фү-д хүрээ буугаад Лү Жюнь И-ийн харъяат цэрэг хүрч ирсэн хойно нэгэн хамтаар хулгайн үүрийг байлдсугай хэмээн хараахан хүлээж суутал нэгэн өдөр Лү Жюнь И бээр хүмүүн илгээж хуудаст бичиг өргөн бариулав. Сүн Жян бээр бичгийг дуудан үзвээс Шэ жоу фү-г байлдан олж цэрэг морийг хотод буулгаад тухайлан зарлигийг хүлээж нэгэн хамтаар хулгайн үүрийг байлдахаар бэлтгэж баймуй хэмээгээд, бас Ши Жинь, Ши Жю, Чэнь Да, Ян Чүнь, Ли Жүн, Сюэ Юнь, Оу Пэн, Жан Чин, Дин Дэсүнь, Шань Тингүй, Вэй Дингуо, Ли Юнь, Ши Юн зэргийн арван гурван жанжин жагсаалд эндэж бие барав хэмээн мэдүүлсэнд Сүн Жян өвчүүг дэлдэн гашуудан уйлж зогсохгүйд цэргийн багш Ү Юн бээр ятган өгүүлрүүн: - Хүмүүний үхэж төрөх нь язгуураас тоо хэмжээ байхуй тул эзэн жанжин энэ мэт эмгэнэн зовниж яамуй. Улс гүрний үйлийг бодож цэрэг жанжны хэргийг шийтгэхэд хүрэхгүй хэмээхүйеэ Сүн Жян өгүүлрүүн: - Эндэл хохирол ийм үлэмж тул элэг зүрх эмтрэхгүй байж чадмуй уу? Урагш өдөр миний бие чулуун хөшөөнд сийлсэн тэнгэрийн бичгийг дуудах үед зуун найман жанжин хэмээн тэмдэглэж асан бөлгөө. Энэ өдөр элэг зүрх мэт ах дүү нараа дараа дараагаар алдаж хөөр найргүй болмуй хэмээн хэн санав хэмээхүйеэ Ү Юн бээр эмгэнэн зовних хэрэггүй хэмээн дахин дахин сайн үгсээр тохруулсан хойно хариу бичиг үйлдэж Лү Жюнь И-д илгээгээд өдөр болзон цэрэг мордож Чин Си сянь-ийг байлдмуй хэмээн захив. Түүнээс Сүн Жян нар Му жоу-д сууж нэгэн хамтаар хулгайг байлдахаар бэлтгэхийг түр өгүүлэхгүй.

Жич өгүүлэх нь Фан Ла Чин Си сянь-ий Бан Юань Дүн агуйн дотод ордноо бичиг цэргийн зуун түшмэдийг цуглуулан Сүн Жян-г байлдах үйлийг зөвлөн бүхийд Си жоу газрын дийлэгдсэн цэрэг морь довтлон ирж Шэ жоу-г алдаад хааны авга, шаншу түшмэл жич Ши Лан түшмэл нар жагсаалд эндэж Сүн улсын цэрэг жанжин хоёр зам хуваан Чи Си сянь-ий зүг байлдахаар ирмүй хэмээн мэдүүлсэнд Фан Ла их л цочиж царайн өнгө шороо мэт цайгаад хоёр этгээдийн түшмэлийн зүг өгүүлрүүн: - Урагш өдөр танай зэргийн олон сайд түшмэл хот балгасыг эзлэн хишиг пүнлүү хүртээд баян эрхмийг хамтад эдэлжээ. Эдүгээ Сүн улсын цэрэг чийрс эвхэх мэт даран ирж жоу сянь-ийг эзэлсээр ганц Чин Си сянь-ий төдий л үлджээ. Сонсвоос Сүн улсын цэрэг хоёр зам хуваан алан ирмүй хэмээх тул ямар арга үүсгэвээс сая хулгайг тулж болмуй хэмээхүйеэ зүүн этгээдэд зогссон улсын чэнсян Лоу Минь Жүн бээр олны сүргээс хэхэлзэн гарч урагш давшин: - Сүн улсын цэрэг морь Шэнь жоу-д ойр болсон тул дотоод ордныг хамгаалахуйяа бэрх болов. Нэнд манай улсын цэрэг цөөрч жанжин мохсон учраа эзэн гүн өөрийн биеэр цэрэг авч байлдахаар эчвээс сая олон цэрэг үхэн зүтгэж урагшлах болой хэмээн айлтгасанд Фан Ла өгүүлрүүн: - Сайд чиний үг маш мөн хэмээгээд гурван журган зургаан яам, цэргийн сайд бичгийн утгач, шадар зарцлах тайган, гадаад мужийн эзэд, Жинь Ү жанжин, Лүн Хоу баатар нарын их бага түшмэлд: - Мөхөс хүмүүнийг дагаж дайнд мордоод хулгай лугаа эрэгчин эмэгчнээ ялгасугай хэмээн зарлиг буулгасанд их чэнсян Лоу Минь Жүн бас айлтгаруун: - Хэн хүмүүнийг илгээж өмнөд цэргийн Сянь фэн болгомуй? хэмээхүйеэ Фан Ла өгүүлрүүн: - Харшийн өмнөх Жинь Ү жанжин бөгөөд дотоод гадаад цэргийг захирах Жао Тао түшмэл, хааны ач хөвүүн Фан Же-г өмнөд цэргийн их Сянь фэн болгож, морьт явган цэргийн Тайюй түшмэл бяо чи жанжин Дү Вэй-г дэд Сянь фэн болгож дотоод ордныг хамгаалах хаан эзний нэг түм гурван мянган шадар цэргийг бултаар нь хөдөлгөж тэд хоёулд гурван мянган цэрэг өгч Сянь фэн болгон илгээ хэмээн зарлиг буулгав. Үзвээс Фан Же болбоос Фан Ла-ын ач хөвүүн болох бөгөөд Шэ жоу-г сахисан хааны авга Фан Хоу-ын омбол болмуй.

Фан Же хараахан багаас зэвсгийн эрдэмд цагаарч, түмэн эр тэнцэхгүй хүчтэй бөгөөд Фан Тянь Хуа Жи сарт жадыг хэрэглэх бөлгөө. Сүн улсын цэрэг жанжин бээр түүний өвөөг алав хэмээн өшөө хорслыг авсугай хэмээн шүд зуун занаж асан тул дуртайяа өмнөд цэргийн Сянь фэн болохыг хүсжээ. Дү Вэй болбоос угт Шэ жоу-ын төмрийн дарханаас бие гарсан бөгөөд цэргийн зэвсэг үйлдэхэд мэргэшиж зургаан талт нисэх сэлмийг хэрэглэн явганаар байлдахад цагаарчээ. Энэ хүмүүн угаас Фан Ла лугаа элэг зүрх мэт зузаан нөхөрлөжээ. Төдийд Фан Ла бас шадар цэргийн сургагч Хэ Зүн Лүн-д зарлиг буулган шадар цэрэг нэг түмийг бүрнээ дайчилж Шэ жоу фү-ийн зүг эчиж Лү Жюнь И-г угтан байлд хэмээн тус тус илгээхийг түр өгүүлэхгүй. Жич өгүүлэх нь Сүн Жян бээр их цэргийг хөдөлгөж ус хуурайгаар урагшлан Му жоу фү-ээс салаад Чин Си сянь-ий зүг ирэхүйеэ усан цэргийн түрүү Ли Жюнь нар бас онгоц салыг хөдөлгөж усан замаар урагшлан оров. Тэр үед цэргийн багш Ү Юн бээр морин жолоог дарж Сүн Жян лугаа зуузай холбон алхуулж: - Хэрвээ хулгайн түрүү Фан Ла бээр урьдаас Чин Си сяньийг байлдахыг сэрж мэдээд оргон дутааж гүн уулан ягч шугуйд орвоос барихуйяа бэрх болмуй. Тийнхүү Фан Ла-г амьдаар барьж Жин балгаснаа хүргэн эзэн хаанд өргөсүгэй хэмээвээс эрхгүй түүний зүсийг таньж хулгайн оршиж суух үнэн ташааг мэдэх нэгэн хүмүүнийг зарж дотор гаднаас арга үүсгэвээс сая түүнийг амьдаар баривчилж болмуй хэмээхүйеэ Сүн Жян өгүүлрүүн: - Тийн болохул хулгайг дагах мэтээр овлон тохиолыг үзэж арга үүсгэн дотор гаднаас эелэн нийлбээс сая болох бөлгөө. Урагш өдөр Чай Жинь, Янь Чин хоёул тагнахаар эчээд өдий болтол чимээ сураггүй.

Энэ удаа дагах мэт олзлон чадах хэнийг илгээвээс сая болох аж? хэмээсэнд Ү Юн өгүүлрүүн: - Мунхаг хүмүүний бодлогоор болбоос энэ удаа усан цэргийн түрүү Ли Жюнь нарыг дуудан онгоц салд амуу хүнс тээлгэн дагахаар ирсэн янзаар овлуулбаас сая хулгайн сэжгийг алдрааж болмуй. Хулгайн түрүү Фан Ла угаас хөдөө газрын уульхай ард тул өдий чинээ амуу хүнсийг үзвээс үлдээхгүй ёс баймуй уу? хэмээвээс Сүн Жян: - Цэргийн багшийн үг маш зохимжтой хэмээгээд Дай Зүн-г дуудаж усан цэргийн түрүү Ли Жюнь-д ийм тийм хэмээн арга сургаж ир хэмээн илгээсэнд Ли Жюнь нар аргыг сонсож тэмдэглэн авснаа Дай Зүн бас цэргийн хүрээндээ эгж ирэв. Түүнээс Ли Жюнь бээр Руань Сяо Ү, Руань Сяочи хоёулыг онгоцны эзнээр чимүүлж, Тун Вэй, Тун Мэн хоёулыг усчин эр мэт засуулж жаран хэдэн сал онгоц дээр амуу хүнсийг өргөн хүргэх туг хиур хатгуулж онгоцыг хөдөлгөн Чин Си сянь-ий зүг ирэхүйеэ хулгайн харуулын онгоц нисэх мэт сэлэн ирж холховч зэв харван онгоцыг зогсоов. Ли Жюнь онгоцон толгойд зогсож өндөр дуугаар: - Битгий харвагтун, надад хэлэх үг баймуй. Бид онгоц салд амуу хүнс тээж цэрэг жанжныг тохруулж улс гүрнийг чинь түшихээр ирсэн хүмүүн тул эргэлзэн сэжиглэхгүйгээр үлдээн авах болов уу хэмээн бархирав. Өмнөөс ирсэн онгоцон дээр зогсох жанжин нүд өргөн үзвээс Ли  Жюнь нарын онгоцонд цэргийн зэвсэг огт үгүй тул хуягийн ардыг зандран зэв харвуулахыг байлгаж хүмүүн илгээн онгоц салыг байцаалгаваас үнэхээр амуу хүнс тээсэн тул Ли Жюнь нарын амуу хүнс өргөж улс гүрэнд дагахаар ирсэн үйлийг их чэнсян Лоу Минь Жүн-д мэдүүлэв. Лоу Минь Жүн сонсоод ирсэн хүмүүнийг голын хөвөөнд гаргаж удирдан золгуулагтун хэмээн захиа буулгав. Төдийд Ли Жюнь нар хөвөөнөө гарч Лоу Минь Жүн-д ёслон золгосноо Лоу Минь Жүн асууруун: - Та нар Сүн Жян-ын гар доорх яасан хүмүүн, ямар тушаалд баймуй. Эдүгээ ямар учир амуу хүнсийг тээж дагахаар ирэв? хэмээхүйеэ Ли Жюнь өгүүлрүүн: - Өчүүхэн хүмүүний овог Ли нэр Жюнь, угаас Сюнь Ян Жян мөрөн дээрх сайн эр бөлгөө. Урагш өдөр өчүүхэн хүмүүн бээр хэдий цаазын газраас Сүн Жян-ын амийг аварсан боловч тэр энэ өдөр эзэн төрд илбэгдэн дагаад Сянь фэн жанжин болсноос нааш өчүүхэн хүмүүний ачийг умартаж удаа дараагаар дарлан доромжлох бөлгөө.

Эдүгээ Сүн Жян бээр хэдий их улсын хэд хэдэн жюнь-ий газрыг эзэлсэн боловч түүний олон ах дүү нар хойно хойноосоо хорогдож хүчгүй болсон тул ганц өчүүхэн хүмүүнийг шаардаж усан замаар байлд хэмээн илгээв. Миний бие түүний зуун зүйлийн гутамшлыг амсаж тэсэхгүйдээ эдүгээ тухайлан амуу хүнсийг тээж бага замаар хулгайн гарч ирээд танай улсад дагахаар ирсэн болой хэмээхүйеэ Лоу Минь Жүн бээр түүний үгийг итгэмжилж дотогш удирдан оруулж Фан Ла-д золгуулаад амуу хүнсээ өргөж дагахаар ирсэн үйлийг нэгэн зэрэг тоочин хэлэв. Ли Жюнь бас тэргүүн дарж ёслоод дагахаар ирсэн үйлийг зүй зүгээр айлтган мэдүүлсэнд Фан Ла бас сэжиглэхгүй болж, Ли Жюнь зэргийн таван жанжныг Чин Си голын хөвөөнөө цацар майхан цогцолж онгоц салыг сахь хэмээгээд бас: - Мөхөс хүмүүн бээр Сүн улсын цэрэг морийг байлдан эгүүлсэн хойно эрхгүй хүндэд шагнамуй хэмээхүйеэ Ли Жюнь нар хишигт мөргөн онгоц салыг хөвөөнөө ойртуулж амуу хүнсийг сан хөмрөгт оруулахыг түр өгүүлэхгүй. Жич өгүүлэх нь Сүн Жян, Ү Юн хоёул цэрэг жанжныг ялган салгаж, Гуань Шэн, Хуа Рүн, Чинь Мин, Жү Түн зэргийн дөрвөн жанжныг дуудаж өмнөд болж эч хэмээн цааз зарласнаа дөрвөн жанжин цэрэг морийг дагуулан Чин Си сянь-ий хязгаарт иртэл түв хэмээн хааны ач Фан Же-д учрав. Хоёр этгээдийн цэрэг хувь хувьдаа жагсаал жагсааснаа өмнөд цэргийн жагсаалаас Фан Же сарт жадыг өргөж морь довтлон гарахуйяа Дү Вэй бас явганаар түүний хойноос дагажээ. Олон хүмүүн нүд өргөн үзвээс Дү Вэй биедээ ган хуяг хэдэрч ардаа дөрөв таван нисэх сэлмийг үүрч гартаа долоон одот эрдэнийн сэлмийг барьж хоёр жанжин жагсаалын өмнө гарч ирэв. Сүн улсын жагсаалаас Чинь Мин морь довтолгон чонын араат бялууг далайн Фан Же-г угтан орохуйяа Фан Же нас залуу дээрээ цөс зоригтой тул сарт жадны эрдмийг улируулан Чинь Мин-г тосон ороод ар өврөөр нийлэн атган зэвсэг зөрөлдөж хорин хос болтол хэн алин ч дийлэн дийлэгдэх ялгарахгүй болсноо Фан Же дотроо Чинь Мин-ийн эрдмийг их л гайхаж угаас сурсан аливаа эрдмийг улируулан Чинь Мин-д чөлөө өгөхгүй цохин  ормуй. Чинь Мин бас аливаа эрдмийг хэрэглэн ар өврөөр нь занчиж огт найр тавихгүй зууралдан байлдаж үүсгэв.

Тэр үед Дү Вэй бээр Фан Же-ийн хүч дарагдахыг үзээд Чинь Мин-ийн тэргүүнийг заан цавчсанаа Чинь Мин бие хэлбийн зайлтал Фан Же хэдийн жад сунган түүнийг жадалж мориноос унагав. Хөөрхий цахилгаан тэнгэр Чинь Мин нэгэн нас арван гурав дүүрчээ. Төдийд Фан Же бээр Чинь Мин-г жадлан унагаад морин жолоо дарж Сүн улсын жагсаалд алан орсонгүй. Сүн улсын цэргийн ард дэгээ гохоор Чинь Мин-ийн хүүрийг чирэн аваачиж олон цэрэг Чинь Мин-ийн эндсэнийг сонсоод цөм дуу алдаж царайн өнгө шороо мэт болов. Сүн Жян нэгэнтээгүүр авс бэлтгэн Чинь Мин-ийн хүүрийг оршуулаад нөгөөтээгүүр жанжин цэрэгт цааз зарлан байлдахаар гаргав. Төдийд Фан Же их л бардамнаж жагсаалын өмнө өндөр дуугаар: - Сүн улсын цэрэгт сайн эр байваас хурдан гарч ирэгтүн хэмээн дуудахуйяа Сүн Жяних л хилэгнэн морь ташуурдан жагсаалын өмнө гараад нүд өргөн үзвээс Фан Же-ийн ард Фан Ла өөрийн биеэр залран ирсэн ажгуу. Үзвээс: Шар дөмгийг нягт зэрэглэж саран сүхийг давхарлан өржээ. Сарт жад сүрэглэн ангилж луут далбаа залгалдан хийсжээ. Хиур туг дарвалзан хийсэхүйеэ хэмэрлэг дээл хоргой магнагтныг илбэж, хас хазаар алтан дөрөө гялалзахуйяа, сувдын титэм шүрэн бүстэнийг дэлгэжээ. Нисэх луут шүхрээс хөх үүл бор хүдэн татаж, дүүлэх барст далбаанаас билигт уур өлзийт униар тунарав. Зүүн этгээдэд бичгийн сайд гар тавин зогсохуйяа баруун жигүүрт цэргийн түшмэл сүр мандуулан зэрэглэжээ. Үнэн эзэн тэнгэрийн хөвүүн бус боловч, үзтэл сүр байдал бас маш гайхалтай. Өмнөд цэргийн жагсаалд, есөн лавирт шар торгон шүхрийн доор хуурмаг хаан Фан Ла бээр эрдэнийн хүлгийн хас хазаарын жолоог дарж бие илрэн гарав.

Түүний бие хуягласан байдлыг үзвээс: Тэргүүнд алтан саравчит чүн Тянь Гү ань титмийг дарж, биедээ есөн луу ороосон наран саран хэмэрлэг дээлийг хэдрэн, бэлхүүсэндээ эрдэнэ шигтгэж алт бөгжилсөн хасын бүсийг бүсэлж хөлдөө үүлэн хээ шагласан алтан түрийт төрийн гутлыг өшиглөжээ. Төдийд Фан Ла чандган цагаан эрдэнийн хүлэгт мордон жагсаалын өмнө гарч нүд өргөн үзвээс Сүн Жян бээр хүлэг хийсгэн цэргийн өмнө гарсан тул ач хөвүүн Фан Же-г дуудаж сөргүү хулгай Сүн Жян-г баривчил хэмээхүйеэ Сүн улсын олон жанжин цэрэг бас зэрэг зэргээр урагш магшин Фан Ла-г баривчлахаар бэлтгэжээ. Тэр үед Фан Же жад мушгин жагсаалаас гарсугай хэмээтэл харуулын ард нисэх мэт довтлон ирж: - Шадар цэргийн сургагч Хэ Зүн Лүн-ийн бие цэрэг морийг шаардан Шэ жоу-г өмөглөн байлдахаар эчээд Сүн улсын жанжин Лү Жюнь И-д амьдаар баригдаж дагуулсан цэргийг нь алан сарниулж боомтын ард алан ирэв хэмээхүйеэ Фан Ла их л хиртхийж цэрэг морийг хураан хааны жагсаалыг хамгаалагтун хэмээн зарлиг буулгасанд Фан Же бээр Дү Вэй-г илгээж жагсаалын хойд этгээдийг хайгуулуулаад өөрийн биеэр Фан Ла-ын жагсаалыг хамгаалж  Фан Же, Дү Вэй хоёул олны сүүлд мордов. Төдийд Фан Ла бээр шадар цэргийг шаардан Чин Си сянь-ий доор хүрэхүйеэ гэнэт хот дотор хашхирах дуу мандаж галын гэрэл тэнгэр тулаад цэрэг иргэн үймэлдмүй.

Үзвээс Ли Жюнь, Руань Сяо Ү, Руань Сяочи, Тун Вэй, Тун Мэн зэргийн таван жанжин сянь-ий хотод гал тавьсан ажгуу. Фан Ла үүнийг үзээд шадар цэргийг шаардан хот дотор орж өмөглөн байлдахуйяа Сүн Жян нар бас түүний хойноос тавилгүйгээр нэхэмжилж хотод ороод Ли Жюнь зэргийн олон жанжны нэгэнт гар хөдөлснийг үзээд цэрэг жанжныг хуваан алан орохуйяа Лү Жюнь И бас цэрэг морийг авч уулан ард ирснээ хоёр анги цэрэг чив хэмээн нийлж Сүн улсын цэрэг дөрвөн талаас хотыг бүслэн зүг зүгээс алан орж өмнөдийн цэргийг нэхэмжлэн Чин Си сянь-ий хотыг эвдсэнээ Фан Ла бээр ач хөвүүнээр хамгаалуулан Бан Юань Дүн агуйн зүг буруулан эчив. Түүнээс Сүн Жян бээр их цэргийг дагуулаад Чин Си сянь-д ороод Фан Ла-ын дотоод ордонд алан ороод шошго тамга зэр зэвсгийн зүйлийг дуусган хураамжилж яам санг нээн алт мөнгө эд эрдэнэсийн зүйлийг битүүмжлэн хураагаад дотоод ордон гадаад харшид гал тавин шатаасан хойно цэрэг морийг Лү Жюнь И-ийн цэрэг жанжин лугаа нийлүүлэн хүрээ буудаллаад олон жанжныг ялган салган шан хишиг түгээж барсан хойно хоёр этгээдийн цэрэг морийг тэгшлэн бүртгэвээс Чан Хань газрын жанжин Юй Баосы, эхнэр жанжин Сүнь Эл Нян цөм Дү Вэй-ийн нисэх сэлэмд эндэж, Зоу Юань, Дү Чянь хоёул самуун цэрэгт алагдан, Ли Ли, Тан Лун, Цай Фү нар хүнд шарх олж эмнэн зассан боловч тус болсонгүй нас барав. Руань Сяо Ү бас Чин Си сянь-ий хотод хулгайн чэнсян Лоу Минь Жүн-д алагдав. Сүн улсын олон жанжин бээр өмнөд улсын ерэн хоёр сайд түшмэлийг баривчилж шан хишиг авсан боловч Лоу Минь Жүн Дү Вэй-г олж барьсангүй. Түүнээс Сүн Жян бээр нэгэнтээгүүр зар бичиг гарган зуун овогтныг тохруулж нөгөөтээгүүр амьдаар барьсан хуурмаг түшмэдийг Жан Жао Тао-ын цацрын өмнө илгээж шийтгэлгэв. Удсангүй хот доторх зуун овогтон урагш ирж Лоу Минь Жүн бээр Руань Сяо Ү-г алаад Сүн улсын цэрэг морь хотыг эзэлснийг үзээд өөртөө нарсан модноос боомилж үхэв хэмээн мэдүүлэв.

Дууч эхнэрийн хүрээлэнг эрхэлсэн хүмүүн бээр дууч эхнэр Ван Жяо Жяо-ын гэрт бие далдалж асан Дү Вэй-г баривчилж цацрын өмнө түлхлэн авчрав. Сүн Жяних л баярлан тэр хүмүүнд хүндэд шагнаад Лоу Минь Жүн-ийн тэргүүнийг эрэн авчруулж Цай Чин-г дуудан Дү Вэй-ийн зүрхийг сугалан авуулаад Чинь Мин, Руань Сяо Ү, Юй Баосы, Сүнь Эл Нян нар болон бусад жагсаалд эндсэн жанжныг тахив. Сүн Жян өөрийн биеэр хүж асаан тахиж бараад Лү Жюнь И-ийн хамт их цэргийг хөдөлгөн Бан Юань Дүн агуйн зүг ирж бүслэн хаахыг түр өгүүлэхгүй. Түүнээс Фан Ла бээр ач хөвүүн Фан Же бээр биеийг хамгаалуулан Фан Юань Дүн агуйн доор ирээд цацар майхан цогцлуулж агуйн амсрыг бэхлэн сахиулж байлдахаар үл гармуй. Сүн Жян, Лү Жюнь И хоёул цэрэг морийг авч агуйг бүслэн хаасан боловч эвдэх арга олохгүй хараахан зовних бөлгөө. Фан Ла бас агуйд сууж өргөст модонд хэвтсэн адил унтаж идэж орохгүй сэтгэл амаргүй болж хоёр этгээдийн цэрэг энэ мэтээр хэд хэдэн өдөр болов. Нэгэн өдөр Фан Ла хараахан уйтгарлан бүхийд магнаг дээл хасын бүстэй нэгэн сайд индрийн доор ирж тэргүүн даран мөргөөд: - Чин би хэдий эрдэмгүй боловч урагш өдрийн эзэн гүнгийн хүртээсэн тэнгэр мэт ачийг санаж бага насанд бясалгасан цэргийн эрдмийг хэрэглэн, энгийн цагт боловсорсон зэвсгийн эрдмийг дэлгэрүүлэн, зургаан арга гурван бодлогыг улируулж долоон увдис долоон эрдмийг хичээж дуртайяа нэгэн салаа цэрэг гуйж Сүн улсын цэргийг байлдан ухруулж дундад гүрнийг мандуулбаас ямар? хэмээхүйеэ Фан Ла их л баярлан биеийн шадар байхуй цэрэг морийг дуусган өгч цэрэг аван агуйгаас гараад Сүн улсыг угтан байлд хэмээн зарлиг буулгав. Үзвээс дийлэн дийлэгдэх ялгарахаас урьд хүч сүрийг мандуулмуй. Фан Ла-ын гар доорх тэр хүмүүн цэрэг авч байлдсанаар алтан харшийн доор хүмүүний тэргүүн бөмбөрч, хас индрийн хажууд улаан цус урсмуй. Чин Си сянь-ий хулгайн үүрийг шүүрдэн арилгаж, дайн байлдааны тасархай гавъяаг байгуулмуй. Эгнэгт Фан Ла-аас цэрэг гуйсан хүмүүн хэн болохыг мэдсүгэй хэмээвээс түр доорд бүлэгт үзтүгэй