Үүх түүхээ мөнгө болгохсон

Өвөрмонголын Ордос хотод байрлах Чингисийн онгонд аялал зугаалга, ажил амьдралаар очих бүрдээ л ийм бодол төрж, битүүхэн дотроо атаархдаг юм. Хэдийгээр тус газрын зарим зүйл нь хэтрүүлэгтэй, түүхийг гуйвуулсан мэт боловч дэлхийн аялагчдыг их хааны нэр сүрээр даллан дуудаж, асар их хэмжээний мөнгийг улсынхаа төсөвт оруулсаар хэчнээн ч оныг үдэв. Гэтэл бид “Монголд тавтай морил” хэмээн уриалсан ч өнөөх л бие засах газрын асуудлаа ярьсаар, хэрэлдсээр сууна.

Уг нь бидэнд хар дээр цагаанаар биччихсэн бэлээхэн түүх нь байна. Түүхийн эх сурвалжуудад дурдагдсан олон сайхан газар ус, элдэв бүтээн байгуулалтын туурь нь ч байна. Хэнтий аймагт л гэхэд Ордосын дайны хэд хэдэн газар байгуулж, “Дэлхийн суут хүмүүн энд төрсөн юм” хэмээн итгэл дүүрэн, нүүр бардам хэлээд зогсож байвал дэлхий бидэн дээр ирэх л учиртай. Зөвхөн үүгээр ч зогсохгүй эрт галавын үлэг гүрвэлээс эхлээд энэ орчлонгийн анхны төрт улс Хүннүгийн түүх нь ч биднийх л шүү дээ.

Туулын хар шугуйд Хэрэйд аймгийн ван хааны орд өргөө байсныг гэрчилсэн туурь, буурал Орхоны хөндийд Түрэгийн эзэнт гүрний түүхэн олдворууд гээд бидэнд уг нь түшиц газар нь бий. Харамсалтай нь энэ бүхнийг хийх, эхлүүлэх сэтгэл л дутаад байх шиг.

Жаахан сэтгэл гаргаад, багахан хөрөнгө зарчихвал бидний яриад байгаа “400 сая жуулчин” ирэхгүй гэх газаргүй л санагдана.