ОЛОН ӨНГӨ: Бид бусдыг гомдоосондоо л хамгийн их харамсдаг

“Хүссэн зүйлээ авч чадахгүй байна гэдэг заримдаа гайхамшигт аз болдгийг сана” хэмээх Далай ламын сургааль бий. Анзаараад байхад авч чадаагүй зүйлдээ харамсах харамсал хүмүүст төдийлөн удаан хугацаанд хадгалагддаггүй бололтой юм билээ. Мэдээж, худалдаачин хүнд зарим шинж чанар байдаг байж болох юм. Харин явж явж бусдыг гомдоосон үйлдэлдээ хожим хойно харамсан гашуудах хүн олон. Хамгийн гашуун харамсалын нэгдүгээрт ээжийгээ хангалттай хайрлаж чадаагүй харамсал ордог байх даа гэж хааяа бодогддог. Энд тэнд явахдаа анзаарсан зүйл бол ээжийн холбогдолтой шүлэг, дуу болгон өнчирч хоцорсон бүхний өрийг өвтгөдөг юм байна даа гэсэн бодол.

Түүнчлэн арван жилийн ангийн найзаа гомдоосон тэр байтугай хүүхэд байхдаа амьтан зовоосон явдал ч олон жилийн дараа дотор зураад л байдаг юм. Худ­лаа хэлсэнээсээ ичиж явах нь ч нэг төрлийн бусдыг гомдоосон харамсал шүү дээ. Мөнгөгүй бай­гаа­даа, алдар хүндгүй яваа­даа бачуурдаг хүн ховор. Улс төрд л тийм төрлийн цөөн хүн байдаг байх. Түүнээс биш энэ мөнхийн хорвоод хэдэн жилийн хугацаатай ирээд буцдаг хүн гэдэг амьтан бусдыгаа гомдоосон үйлдлээрээ л өөрийгөө зүхсээр дуусдаг бололтой. Аливаа шашны лам нарын амьдралын мөрдлөг эцсийн дүндээ хэнийг ч гомдоохгүй явахад оршдог мэт санагдах. Ямар ч байсан бидэнд бус­дыгаа гомдоож өөрийгөө гэм­тээх­гүй байх боломж үргэлж байдаг юм шүү гэдгийг л сануулъя даа.