Сүн улсын Хүйтэн уулын бичиг | 70 дугаар бүлэг

Хятадын дөрвөн их сонгодог зохиолын нэгэн болох "Хүйтэн уулын бичиг" хэмээх 100 бүлэг зохиолыг Дундад эртний үеийн Хятадын алдарт бичгийн хүн Ши Най Ань түүхэн үйл явдалд тулгуурлан туурвижээ.

Зохиолын үйл явдал Хятадын Умард Сүн улсын үед өрнөх агаад адал явдал, зовлон зүдгүүр туулсан 108 баатар эр Ляньшань ууланд хувь заягаар учран цугларч, гадаадын дайсан ба дотоодын урвасан хулгай, зальхай ноёдын эсрэг тэмцэж буйг уран яруугаар харуулсан юм.

Зохиолын уг нэр "Усан хөвөөний шастир" бөгөөд монголчууд эртнээс "Хүйтэн уулын бичиг" хэмээн нэрийдсээр ирсэн билээ. Энэхүү сонгодог зохиолыг Монгол Улс дахь БНХАУ-ын Элчин сайдын яамны зөвшөөрөлтэйгөөр уншигч танд хүргэж байна.
 

• Зохиогч: Ши Най Ань
• Хөрвүүлэгч: Д.Уртнаст
• Редактор: В.Уянга, Сьү-Шаа

Өгүүлэх нь: Тэндээс Сүн Жян олон нөхөддөө өгүүлрүүн:

-Би анхан Зянжоу хотыг түйвүүлж, түүнээс ууланд ирснээс нааш, олон ах дүү, баатар нөхөд лүгээ журмаар ханилж, бүгдээр өршөөлийг хайрлаж намайг ахмад болгон дэлхий дахины сайн эр цугларч, бүгд нэг зуун найман тоонд хүрэв. Сэтгэлийн дотор баярлав хэмээн барахгүй. Манай Чаогай ах бие барснаас хойш, газар оронд цэрэглэн одож, сайн нөхдийг олж, цалин тариа ихэд хураасан нь цөм тэнгэрийн ивээл болой. Ер хүмүүний чадал хэмээн бардамнаж болохгүй. Уулыг эзэлж цэрэг цагаас үүсгэн хүнийг хорлосон, зэр зэвсэг хөдөлгөж олныг айлгасан, орон сүм, хот айлд гал тавьж, олон хүнийг алсан зэрэг зүйл зүйлийн муугаар явсан нь хүнд цаазыг ихэд харшилж, олон хүний амийг бусниулсан, эр эм, эцэг хөвгүүнийг салгасан, угсаа төрлийг сарниулсан ба хөнгөнд болбоос уул усыг эвдсэн, ямагт булаан дээрэмдэж, өдөр өнгөрүүлсэн нь цөм ялтны дансанд тэмдэглэх хэрэг. Гавъяатай үйл нэг ч үгүй. Иймийн тул нэгдүгээр, ахуй их тахил тавиглалыг бэлтгэж, тэнгэр газрыг тахиж ялыг гуйн өршөөлийг гуйсугай. Хоёрдугаар, Тэнгэр эзний хишиг хүртэж, хүмүүжсэнийг бодож, биесийн ялыг арилган мөргөе. Гуравдугаар, Чао Тяньван Чаогайн сүнсийг манай үлдсэн нүглээс хувь салгаж, ариун дээд төрөл олгохыг даатган залбирсугай хэмээн санамуй. Миний энэ бодсон олон дүү нарын санаанд ямар буй? хэмээсэнд олноор өгүүлрүүн: - Манай өчнөөн хүмүүн ер энэ нэгэн зүйлийг огт санаанд агуулсангүй билээ. Энэ өдөр ах ийнхүү дурьдаж хэлсэн нь чухам тэнгэр ба хүний санаанд ихэд нийлэлцмүй. Үүнийг даруй завдаж үйлдвээс зохимуй хэмээгээд Ү Юн даруй Гүн Сүньшэнг дуудаж өгүүлрүүн: - Эрхэм шидтэн та энэ ихэд тайх нэгэн зүйл хэргийг дааж, сайн сайхнаар үйлдэж, энэхүү дөрвөн сарын арван тавны дээд сайн өдөр тул, мөн тэр өдрийн эртээс эхлэн нэг долоо хоног гүйцтэл өдөр бүр тахиж, дээд тэнгэрт айлтгах сүсэг чин хэмээн даатгаж, өчин залбирах хэрэгт анх үүдсэн цагаас үүсгэж, энэ өдөр хүртэлхийн үйлдсэн элдэв хэргийг илэрхийлэн бичиж, өдөр бүрийн тахилганд нэг удаа түлж, хариу тэмдэг мэдэгдүүлэхийг залбиран гуйя. Бас энэ зүйлд эрдэм төгссөн дөчин есөн хуушаан нарын залж, ирүүлээд, ном уншуулж, бурханы суурийг засуулж үйлдэе. Жун И Тан танхимын өмнө гурван давхарлиг байгуулж, өндөр тагт байгуулан, зүйл бүрийн торгоон хөшиг чимэг зүүж өлгөж, хүж тахилгын ширээ хүлсний хойно, зулын тавиур, дусаалын тэвш, сайн үнэрт хүжийг элбэг базааж бэлтгүүлье.

Долоон эрдэнэ, 114 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ найман бэлгийн тахил тавьж, төв дунд дээд гурван богдосын суурь, хорин найман гараг, арван хоёр догшид, хамаг олон оддын хаад, дөрвөн махранзын суурийг зэрэгцүүлэн босгож бэлтгүүлсүгэй хэмээн тушаагаад, олон хүн нар өөр өөрийн үйлдэх хэргийг хийж төгсгөсний хойно, арван тавны эрт өглөө тэнгэрийн өнгө маш тунгалаг гийж, дөрвөн зүг ариун сайханд, их тахилыг тахиж. Гүн Сүньшэн, олон хуушаан нар цөм уншиж, айлтгалын бичгийг түлж, Ляншаний олон жанжин цэрэг нэг ч хүн дутсангүй, өдөр бүр мөргөж залбиран, долоо хоног гүйцэж, тэр өдрийн шөнө гурван жингийн цагт, олноор дахин мөргөж гүйцсэний хойно, тэнгэрийн баруун хойдох зовхис мөнх хүЛи Лийн оронд гэнэт цагаан гэрэл татаж, огторгуй хаалга мэт нээж, шар цагаан гэрлийн дундаас таван өнгийн гэрэл тодорч гарсан нь хүний нүд эрээлэн харж болохгүй хурц гэрэл эрвэгнэж гялбалзан, нэг их улаан гал бутарч, бум гэрлийн дотор хучигдсан гал дорогш бууж ирээд, Жун И Тангийн өмнөх зассан их суурин тавцанг нэг үе тойрон өнхөрч, өмнө зүг их дуун гарч, газар доор оршив. Тэнгэр мөн хуучин хэвээр болсонд олноор гайхаж. Сүн Жян өгүүлрүүн: - Үүнийг ухаж гаргаад, чухам ямар юм буусныг үзье хэмээн олноор бага малтсанд нэг хэсэг дөрвөлжин, өнгөт чулуу аж. Түүний дээр цөм луу гарьдын эвхмэл тэнгэрийн бичиг буй. Үүнийг хүн таних бичиг бус тул, тэрхүү чулууг өргөж авчраад, дахин дахин бэлтгэж, тахиад мөргөж төгссөний хойно, олон хуушаан нарын хуушаан овог Хэ, увдисын цол Сюань Тун. Энэ хүн урагш ирж, Сүн Жян д өгүүлрүүн: - Эрхэм хүмүүн энэ бичгийн учрыг мэдье хэмээвээс ядмаг тойн над нэгэн дэвтэр тэнгэрийн нууц эвхмэл бичгийг тайлбарласан бичиг буй. Түүгээр адилтган тайлж хэлж болмуй.Гагцхүү нууц хэргийг задруулбаас, хилэнц амсахаас аюумуй хэмээсэнд Сүн Жян өгүүлрүүн: - Энэ нь бид нар чин хэмээн гуйн залбирсны тул, тусгайлан тэнгэрээс хариу буулгасан зарлиг болой. Ер хянах учир үгүй. Харин үг далдлалгүй сайн муу юу байсныг хэлж хайрла хэмээсэнд, тэр хуушаан нарийвчлан үзээд өгүүлрүүн: - Үүний дээд талд “Тай Тянь син дао”-Тэнгэрийн төлөөнөө ёсыг явуулах хэмээсэн дөрвөн үсэг буй хэмээсэнд Сүн Жян мөн даруй шар цаас авчруулж, бичиж авав. Хавтгайн өмнө талд бичсэн эвхмэл үсэг нь гучин зургаан шугамд гучин зургаан тэнгэрийн өвтэгш одны нэрс, ар талд далан хоёр шугамд далан хоёр газрын догшин ордны нэрс буй. Бас нэг хажууд Жун И Сюань Чуань – Шударга эрдэм төгс бүрэн хэмээх дөрвөн үсэг буй. Бас Бай, Дао хэмээх хоёр одны зураг буй. Өнгөт чулууны дээр бичсэн тэнгэрийн гучин зургаан өвтэгш одны нэрс нь: Тянь Күйсин. Хубаоюй.Тэнгэрийн тэргүүлэгч одон. “Өршөөл журамт” Сүн Жян . Тянь Зисин. Зи Дуосин.Тэнгэрийн мэргэн одон. “Илүү мэдэгч” Ү Юн. Тянь Юнсин. Дадоу. Тэнгэрийн баатар одон. “Дам илдэт” Гуань Шэн. Тянь Мэнсин. Пили хуо. Тэнгэрийн хүчит одон. “Аянгын гал” Чинь Мин. Тянь Инсин. Сяо Лигуан-Тэнгэрийн ариухан од. “Бага Лигуан” Хуа Рүн. 115 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ Тянь Фүсин. Пү Тяньфэн.Тэнгэрийн баян од. “Огторгуйг бүрхэгч тас” Ли Ин. Тянь Гүсин. Хуа хуушаан. Тэнгэрийн гагц од. Лү Жишэнь. Тянь Лисин. Шуанцян жян. Тэнгэрийн босоо од. “Хос жадат” Дүн Пин. Тянь Аньсин. Цинмянь шоу. Тэнгэрийн бүрхэг од. “Хөх нүүрт гөрөөс” Янжи. Тянь Күнсин. Зи сяньфэн. Тэнгэрийн уудам од. “Түргэн хошууч” Суочао. Тянь Исин. Чифа гүй. Тэнгэрийн гадна од. “Улаан үст чөтгөр” Лю Тан. Тянь Вэйсин. Жү вэньлун-Тэнгэрийн охь од. “Есөн алаг луу” Ши Жинь. Тянь Түйсин. Чачи ху. Тэнгэрийн түлхэгч од. “Далавчит барс” Лэй Хэн. Тянь Зяньсин Лиди тайсүй. Тэнгэрийн сэлэм од. “Догшин сахиулсан” Руань Сяо Эр . Тянь Зүйсин.Дуаньмин арлан.Тэнгэрийн доорд од. “Амь таслагч” Руань Сяо Ү. Тянь Вайсин. Хуо яньлу. Тэнгэрийн дийлдсэн од.“Амьд эрлэг” Руань Сяоци. Тянь Хүйсин. Пинмин саньлан. Тэнгэрийн харвагч од. “Амийг тэвчигч” Ши Сю. Тянь Күсин. Шуанвэй сиэ. Тэнгэрийн уйлагч од. “Хоёр сүүлт хорхой”Се Бао. Тянь Басин. Юйцилинь-Тэнгэрийн өвтэгш од. “Хас цилинь” Лү Жюнь И. Тянь Сяньсин. Рүюнь лун-Тэнгэрийн сул од. “Үүлт луу” Гүн Сүньшэн. Тянь Сюнсин. Баози тоу. Тэнгэрийн цогт од. “Ирвэсийн толгой” Линь Чүн. Тянь Вэйсин. Шуанбянь. Тэнгэрийн сүрт од. “Хос ташуурт” Хү Яньжуо. Тянь Гүйсин. Мэйрунгун.Тэнгэрийн эрхэм одон. “Сайхан дүрсэт” Жү Түн. Тянь Мансин. Сяосюань фэн.Тэнгэрийн дүүргэгч од. “Бага хуй салхи” Чай Жинь. Тянь Шансин. Синжэ. Тэнгэрийн шархат од. “Гүйн явагч” Ү Сүн. Тянь Жесин. Мэйюй зянь.Тэнгэрийн дэвшигч од. “Өдгүй сум” Жан Чин. Тянь Өүсин. Зинь цяньшоу. Тэнгэрийн ивээлт од. “Алтан жадат” Сюй Нин. Тянь Сүсин. Шэньсин тайбао. Тэнгэрийн гэнэдэгч од. “Хувилгаан явдалт” Дай Зүн. Тянь Шасин. Хэйсюань фэн. Тэнгэрийн алагч од. “Хуй салхи” Ли Күй. Тянь Зюсин. Тэйжэлань. Тэнгэрийн галт од. “Нэвтрэгч” Мү Хүн. Тянь Шоусин. Хунзян лун.Тэнгэрийн өлзийт од. “Мөрнийг хутгагч луу” Лэй Хэн. Тянь Пинсин. Чуаньхуо ар. Тэнгэр төвшитгөгч од. “Онгоцны нам” Жан Хэн. Тянь Сүньсин. Ланли байтяо. Тэнгэрийн эвдрэлт од. “Усны цагаан загас” Жан Шүнь. 116 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ Тянь Лаосин. Вингуань суо. Тэнгэрийн гяндан од. “Өвчинт” Ян Сюн. Тянь Баосин. Лянтоу шэ. Тэнгэрийн түргэн од. “Хоёр толгойт могой” Се Жэнь. Тянь Чяосин. Лянзы. Тэнгэрийн уран од. “Зальхай” Янь Чин. Өнгөт чулууны ар талд бичсэн, газрын далан хоёр догшин одны нэрс нь: Дикүй син. Шэньзи зюньши. Газрын өвтөгш од. “Хувилгаан бодлогот” Жү Ү. Диюн син. Винвэйци. Газрын баатар од. “Зовних бахдалт” Сүнь Ли. Дисюн син. Зинмү ган. Газрын цогт од. “Бурнавасу”Хао Сывэнь. Ди Ин син. Тяньмү зян. Газрын аруухан од. “Тэнгэрийн нүүрт” Пэн Чи . Димэн син. Шэньхуо зян. Газрын хүчит од “Хувилгаан галт жанжин” Вэй Дингуо. Дижэнь син. Темяньконмү. Газрын төмөр од. “Төмөр нүүрт” Пэй Сюань. Дихэ син. Хуоян сүни. Газрын хамтрагч од. “Гал нүдэт” Дэн Фэй. Ди Ань син. Зиньбао зы. Газрын бүрхэг од. “Алаг ирвэс” Ян Линь. Ди хуй син. Шэньсуань зы. Газрын чуулалт од. “Бодлогот” Лин Жэнь. Ди Яоу син. Сайрэнь гүй. Газрын ивээлт од. “Рэньгүй Рид” Гуо Шэн. Дишоу син. Цирань ба. Газрын араатан од. “Хүрэн сахалт” Хуан Фүдуань. Дикүй син. И Жан Чин. Газрын харвагч од. “Хос алтан сайн” Ху Саньнян. Диху син. Хунмэ ван. Газрын нууц од. “Ертөнцийг самууруулагч шулмын эзэн” Фанруй. Ди хуан син .Духуо син. “Газрын гайхал од” Зурвас галт” Күн Лян. Дизоу син. Фэйтянь дашэн. Газрын харвагч од. “Дэгдэн нисэгч” Ли Гүнь. Ди мин син .Темяо сянь. Газрын тунгалаг одон. “Төмөр соёот” Ма Линь. Дитүй син .Раньзян жэнь. Газрын түлхэгч од. “Хорт хорхой” Тун Мэн. Дисүй син. Тунби юаньху. Газрын дагалт од. “Урт гарт” Хоу Жянь. Ди Ин син. Байхуа шэ. Газрын нууц од. “Цагаан эрээн могой” Ян Чүнь. Дили син. Жювэйгүй. Газрын зэргэлгээн од. “Есөн сүүлт мэлхий” Тао Зүнван . Дилү син. Те зяозы. Газрын хүсэмжит од. “Төмөр хатгуурт” Юэ Хэ. Дисү син. Жунзянь ху. Газрын хурдан од. “Сумт барс” Дин Дэсүнь. Дизи син .Цаодао гүй. Газрын чөдөр орд. “Хурц сэлэмт” Цао Жэн . Ди Яо син. Може тянь. Газрын шулам орд. “Тэнгэр савардах” До Чэнь. Дифү син. Зиньян бао. Газрын түшигч одон. “Алтан нүдэт ирвэс” Ши Энь. Дикүн син. Сяоба ван. Газрын уудам од. “Хоёрдугаар Баван” Жоутун. Ди Чуань син. Гүйлянь арь. Газрын бүрэнт од. “Чөтгөрийн царайт” Дүсин. Дизяо син. Дүзяо лун. Газрын эвэрт од. “Ганц эвэрт луу” Зоу Рүнь. Дизан син. Сяомянь ху. Газрын далд од. “Инээх барс” Жү Фү Ди Сүнь син. И Жи Хуа. Газрын эвдэгч од. “Нэг мөчир цэцэгт” Цай Чин. Ди Ча син. Чин Ян ху. Газрын захирах од. “Хар нүдэт барс” Ли Юнь. Дичоу син. Ши зянжүнь. Газрын муухай од. “Чулуун биет” Ши Юн. 117 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ Ди Ин син. Мүда чун. Газрын бүрхэг од. “Эм барс” Гү Дасао. Дизуан син. Мү Еэча. Газрын бэх од. “Эм ягчис” Сүнь Эрнян . Дижянь сиэ. Сяньдао шэнь. Газрын эрэлхэг од. “Гамшгийн эзэн” Юй Баосы. Дизэй син. Гү шан зао. Газрын хулгайч од. “Сэм дэвхрэгч” Ши Чянь. Диша син. Жэнсан шань. Газрын догшин од. “Гурван уулын дарагч” Хуан Синь. Дизе син.Чоу зюньма. Газрын бөх од. “Муухай тавнан” Сюань Зань. Дивэй син. Бай Шэн зян. Газрын сүрт од. “Ихэд дийлэгч Хань Тао. Дичи син. Шэншүй зян. Газрын гайхал од. “Усан хувилгаан жанжин” Шань Тингүй. Дивэнь син. Шэншоу шү. Газрын утгат од. “Хувилгаан бичигт” Сяо Ран. Дигуань син. Мо Юнь зиньчи. Газрын боомт од. “Үүлийг шүүрэгч” Оу Пэн. Дичян син. Мяньмао ху. Газрын чийрэг од. “Эрээн толбот барс” Янь Шүнь. Дижоу син. Хун тяньлэй. Газрын туст од. “Догшин тэнгэрийн аянга” Лин Жэнь. Дизо син. Сяо вэньхоу. Газрын жигүүр од. “Эелдаг аальт” Люйфан. Дилин син. Шэн И. Газрын сэргэлэн од. “Хувилгаан эмч” Ань Даочуань. Дивэй син. Вэйзяо ху. Газрын охь од. “Богино хөлт барс” Ван Ин. Дибао син. Саньмэнь шэн. Газрын түргэн од. “Гамшгийн эзэн” Бао Сюй. Дичан син. Маотоу син. Газрын дээрэнгүй од. “Үст од” Күн Мин. Дифэй син. Бабэй Нэжа. Газрын нисэгч од. “Найман гарт нэжа” Сян Чүн. ДиЧяо син. Юй вэй зян. Газрын уран од. “Хас гарт” Жинь Дажянь . Дизинь син. Чүтун зяо. Газрын орогч од. “Гүрвэл биет” Тун Вэй . Димань син. Юй вань ган. Газрын дүүрэн од. “Хас тугийн иш” Мэн Кан. Дижоу син. Тяосянь ху. Газрын бүслүүр од. Дэвхрэгч барс” Чэнь Да. Ди И син. Баймянь ланчүнь. “Цагаан нүүрт” Жэн Тяньшоу. Дижюнь син. Те саньзы. Газрын цэвэр од. “Төмөр дэвүүрт” Сүн Чин. Диже син. Хуасян ху. Газрын дэвшигч од. “Алаг хүзүүт” Гүн Ван. Дижэнь син. Сяо жэлан. Газрын дарлага од. “Чанад нэвтрэгч” Мү Чүнь. Димо син. Юньли зиньган. Газрын шулам од. “Үүлэн гэрэлт” Сүн Вань. Ди Яо син. Бин да чун. Газрын дөлгөөн од. “Өвчинт барс” Сюэ Юн. Дипи син. Да ху зян. Газрын цавчигч од. “Барсыг занчигч” Ли Жүн. Дигү син .Зиньчян баозы. Газрын гагц од. “Алтан толбот барс” Тан Лун. Дидуань син. Чүлинь лун. Газрын тасархай од. “Шугуйг эвдэгч луу” Зоу Юань. Дицю син. Ганьди цун. Газрын хорилт од. “Зэрлэг сонгино” Жү Гүй. Дипин син. Те бибо. Газрын түвшин од. “Төмөр цээжит” Цай Пү. Диню син. Цүймин бангуань. Газрын боол од. “Амины шаардагч эрлэг” Ли Ли. 118 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ Пи Ө син. Мэймянь мү. Газрын хилэнцэт од. “Далд нүүрт” Жяо Тин. Дишү син. Сяовэй чи. Газрын тоо од. “Бага жигүүрт” Сүнь Синь. Дисин син. Ча юаньзы. Газрын эрүүт од. “Ногоочин” Жан Чин. Диле син. Хуо шан по. Газрын буурай од. “Цахилгаан дэвхрэлт” Ван Динлоу. Дихао син. Байри шү. Газрыг сэргээгч од. “Цагаан хулгана” Бай Шэн. Дигоу син. Зиньмао цуань. Газрын нохой од. “Алтан үст харцагай” Дуань Жинжү. Үүнээс дээш гучин зургаан Тяньган хэмээх өвтэгш одон, далан хоёр Диша хэмээх догшин одны нэрс,олны өгсөн цолын хамт дээд үед монголоор орчуулж хосолж бичсэн. Ертөнцөд төрсний хойно нэрийдсэн өөр өөрийн овог нэрийг доорд үед зүүж жагсаан бичив. Бүгд нэг зуун найман тоонд хүрчихүй. Тэндээс Хө хуушаан тэнгэрийн бичгийг нэг нэгнээр уншсанд, Сүн Жян Сяо Рангаар буулган бичүүлж үзээд, бүгдээр хирдхийн айв. Юунд ийнхүү айв хэмээвээс, эдний уг үндэс язгуур овог нэр цолын хамт гарч, бас тэнгэрээс буусан одон хэмээгчийг мэдээд, тус тусдаа урьдын явсан хэргээс эмээж. Сүн Жян өгүүлрүүн: - Өчүүхэн би тэргүүлэн, олон нөхдийн нэрс язгуур цөм нэгэн хамт гарч ирсэн нь одоогийн тооноос илүү дутуугүй. Үүнийг үзвээс, тэнгэрээс хувь зохиолгүй хэмээвээс болохгүй. Дээд тэнгэр илэрхийеэ толилсон тул, барилдлагаар цугларснаа бодож, тэнгэр газрын онолыг чухатган дагалдаж, их журмыг дуусгаварлая хэмээгээд, Хө хуушаанд тавин лан алтыг өгөөд, бусад залж ирсэн хуушаан нарт ихэд тал өгч, өргөц барьц өгсөнд, тэд уулнаас бууж сүмдээ буцав. Тэндээс Сүн Жян жүньши Ү Юн нар лугаа зөвлөж Жун И Тан ордонд “Жун И Тан” хэмээх гурван их алтан үсэг илтгэл сийлж, пай өлгөв. Алт хуваагч их харшид бас “Тун Зинь Тан” хэмээх гурван алтан үсгийн пай сийлж, өлгөв. Өмнө талд Гурван Богдын тагт байгуулж, их хүрээлэнгийн эргэн тойрон их харш, асар, тагт давхарлиг, Лу гэр олныг байгуулж. Нэгэн этгээдийн бага цэвэр байшинд Чао Тяньван Чаогайгийн цогцыг тахив. Дээд гурван тасалгаа, эсрэг байгуулсан хажуугийн олон гэрүүдэд Сүн Жян, Лү Жюнь И, Ү Юн тэргүүлэн, бусад олон жанжин дарга нар их багыг бодсонгүй, тэнгэрээс буулгасан бичгийн жагсаалтын ёсоор зэрэг дэвийг бодож дараалан сууцгааж тус тус дааж захирах үйлээ бүтээж, нам тайвнаар найр жаргал хийж суув. Нэг өдөр Сүн Жян уран хүнд тушааж, уулын орой дээр шар өнгийн асар их далбаан дор “Тай Тянь син дао” хэмээх дөрвөн их үсэг оёулж, маш өндөр хийсгэв. Энэ нь “Тэнгэрийн төлөөнөө ёсыг явуулах” хэмээсэн үг болой. Бас хөх хөхөгчнөөс хар харагчин хүртэл таван махбодийн өнгө, найман хүлил, есөн мэнгэ, дөрвөн зүг, найман зовхис, хорин найман одны байдлаар зүйл бүрийн өнгийн олон туг хийр хиур, дадар дарцаг маш олныг хийлгэж, найман хүЛи Лийн орон суудалд зохион, уул тойрон босгож, 119 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ үлэмж үзэсгэлэн сүр жавхлантай болж. Лян Шань уул болбоос бэрх өндөр, зүйл бүрийн мод өвс цэцэг дэлгэрсэн уудам их араатан хортонгүй, жимс шувуу лугаа тэгш. Араараа тойрсон их ус. Үнэхээр нэгэн дэлгэр сайхан уул. Үүнд олон баатар эрс цугларч, туг далбаа босгож, сүр цог нь мянганы газар дуурсаж, зуун зүйлийн амьтантай хоол идэж. Ууваас жимсний архи, идвээс араатан гөрөөс, үхэр хонь гахай, таван зүйлийн тариа. Өмсвөөс аливаа зүйлийн торго, өдөр шөнийг өөрсдийн санааны дураар хөгжилтэйеэ жаргаж. Хэдүй нэгэн өчүүхэн цэрэг хэмээн бага гачигдахыг үзэх явдал үгүй, инээд наадмаар цаг өнгөрүүлж. Сүн Жян нэг өдөр олон ах дүү нартаа өгүүлрүүн: - Тэнгэрийн зохиолоор барилдсан бид төрсөн нутаг ус тус тус өөр боловч, зохиолоор нийлээд, энэ мэт жаргах нь нэгэн эхийн хөвгүүн элэг зүрхний зузаан янаг ах дүү. Жаргах зовох хамт эдэлсний дээр, тэнгэрийн хаанаас өршөөн толилж айлдсаныг санах тутам гайхамшиг болон баярлав хэмээх барахгүй болов хэмээсэнд олноор өгүүлрүүн: - Манай зузаанаар барилдсан журам түмэн он, зуун үе боловч, балрах учир үгүй. Баатар хүчнээр явж, зоригоор гүйцэтгээд, баяр цэнгэлээр өдөр шөнө өнгөрүүлэн, нэгэн өдөр тэргүүн зэргийг сайн хурим бэлдэж, маш хөгжмөөр цэнгэлдэн, ёс бэлэгтэй үг хэлэлцэж, найр тавьж, идэж уун ихэд согттол архи ууж, найрлан, жаргалангийн хэмжээ гүйцсэнд, өөр өөрийн орондоо эгэв. Түүхийг шүүмжлэх мэргэд сонс. Лян Шань Фү хэмээх уул нь Сүн Жян эхлэн нэг зуун найман хүн журмыг дагаж оршсон ажгуу.Нэгэнт цугларсан нь мөн тархахын эцэс болох тогтоол буйн тул, сонин шалтгааныг өгүүлэх нь, эдний дотор Тянь Ба син – Тэнгэрийн өвтэгш одон Хас Цилинь хэмээх Лү Жюнь И шөнө унтаж бүхүй цагт, түүний зүүдэнд гаднаас үл таних, маш өндөр биетэй нэгэн хүн сүрхий байдлаар уурласан мэт, гартаа эрдэнийн нум барьж шууд орж ирээд, их дуунаар өгүүлрүүн: - Миний нэр Жиган. Чухам тэнгэрийн хөвгүүн Дай Зүн хааны зарлигаар танай олон хулгай нарыг хурааж аваачихаар ирэв. Иймийн тул, олон хулгайч нар миний гар хөдлөхийг хүлээх хэрэггүй. Даруй өөрсдийн биеэ хүлж, алахыг хүлээвээс зохимуй хэмээсэнд, Лү Жюнь И нойр дунд энэ үгсийг сонсоод ихэд уурлан, нэг сэлэм авч, тэр хүнийг цавчсанд, биенд нь хүрсэнгүйгээр сэлэмний ир эмтэрчүхүй. Бас дахин өөр сэлэм аваад цавчих хэмээсэнд, сэлэм бүгд иргүй, жад бүрэн үзүүр нь хугархай болжихуй. Үүнд Лү Жюнь И ихэд уурлаж, тэр хүнийг занчих хэмээн нударга далайн ирэхэд Жиган гарт барьсан эрдэнийн нумаар нэгэнтээ чичсэнд, Лү Жюнь И ухаан балартаж газар унав. Даруй сэхээрэх мэт болон харваас тэр хүн “Жун И Тангийн” их танхимд хаан хүний адил сууж. Лү Жюнь И хүлээстэй газар сөгдөж, хамаг бие нь аяндаа чичрэн дагжин байхад, Жун И Тангийн гадна олон хүн дуу тавин гаслан уйлах дуун буй. Лү Жюнь И зүүдэндээ их л айн гайхаж байтал, тэр хүн хашхиран өгүүлрүүн: - Та нар үг буй аваас орж хэлэгтүн хэмээсэн даруй тоогүй олон хүн орж ирэх мэт. Хойш эргэж харваас, өөрийн нөхөр Сүн Жян тэргүүлэн 120 СҮН УЛСЫН ХҮЙТЭН УУЛЫН БИЧИГ нэг зуун долоон хүн бүгдийн гарыг нь ард хүлж. Бүгдээр газар сөгдөж, толгойгоо гудайн уйлалцмуй. Тэр хүн зандран өгүүлрүүн: - Түмэн зэрэг огтчиж алваас зохих тэнгэр мэт өндөр хүнд хэрэг үүсгэсэн ялт хулгай нарыг эзний зарлигаар хураан авахаар ирсэн атал, та нар бас энэ үед над лугаа халдан мөчөөрхөе хэмээмүү? хэмээн өмнөх ширээгээ тачигнатал дэлдсэнд, Лү Жюнь И нарын зэрэг нэг зуун найман хүн цөм сүр сүнсгүй айсанд, тэр хүн их дуунаар цаазын эрүү барьсан алагч хүн нар ирэхгүй аль цагийн хүлээмүй хэмээх үгийг барахын урьд хоосон газраас гартаа хурц сэлэм барьсан хоёр зуун арван зургаан яргачин хүн шүдээ зууж гарч ирээд, Ляншаний Сүн Жян аас эхлэн, нэг хүнд хоёр яргачин түшин гаргаж, нэг нэгээр толгойг цавчин газар унагав. Үүнд Лү Жюнь И “Ай аа хэмээн бархирч, өөрөө цочиж сэрвээс нэгэн зүүд ажгуу. Тэр цагт өглөө эртийн наран гарсан тул, босч үзвээс, “Жун И Тангийн” дээр нэг их хавтгай шошго модон дээр “Тянь ся тай пин – Тэнгэрийн доор энх төвшин хэмээн дөрвөн их үсэг бичиж үлдээжүхүй. Уг эх дэвтрийн зохиолд энэ түүхийг зохиосон эрдэмтний шүлэглэсэн нь: “Амгалан буянт эзэн хаан дэлхий дахиныг эзэлж Ариун тунгалаг эрдэмтэй түшмэд дөрвөн далай засаж Аливаа харшлах дайсан арилж устаад Ард иргэд бүхэн амар жаргалыг эдэлсэн нэгэн зүйлийн түүх бичиг төгсөв.” хэмээжихүй.