ОЛОН ӨНГӨ: Ээмэгний өрөөсөн

"Miss Asia USA" тэмцээнд Монгол Улсаа төлөөлөн П.Шүүдэрцэцэг оролцож тэргүүн титмийн эзэн болсон билээ. 

Тус тэмцээнд энэ жил 50 гаруй мисс оролцон, авьяас, гоо үзэсгэлэнгээрээ өрсөлджээ. П.Шүүдэрцэцэг час улаан даашинзтай алхаж, гоо үзэсгэлэнгээрээ олны нүдийг хужирлаж байлаа. Энэ удаад би тэмцээний тухай ч юм уу, оролцогч бүсгүйн тухай ярих гэсэнгүй. Шүүдрээг бардамхан, хээнцэр алхаж явахад нь түүний зүүн чихний ээмэг нь уначихдаг юм. Үүнээс сэрхийсэн мэдрэмжээ л хуваалцах гэснийх. Яагаад ч юм, бидний ээмэг нэг л мэдэхэд үзэгдэж харагдахгүй өрөөсөн нь гээгдчихдэг.

Ээмэг өөрөө унах газраа, унах цагаа олж гээгддэг юм шиг санагддаг.

Тиймээс эрж хайж сүйд болдоггүй. Тэгсхийгээд л мартчихдаг. Гэтэл дэлхийн дэвжээн дээр өрөөсөн ээмэг унахыг хардаг юм байж. Түүний ээмэг мултран унаж байгаа агшин нь өөрөө донжоо олсон “торгон мөч”, дотроос амилсан “урлагийн бүтээл” шиг харагдлаа. Тэгээд л “эмэгтэй хүн ээмгээ гээх нь өөрөө гоо үзэсгэлэн юм” гэсэн мөрт орж ирчихээд цааш хөврөх шинжтэй.

Ээмэг бүхэн өөрийн түүх, дурсамжтай байдаг шүү дээ. Чухам хосоор зүүх учиртай тэр л ээмэг юунаас болж, ямархан учрал, хагацлыг бэлгэдэн халуун чихнээс алдуурдаг юм бол. Толины өмнө эргэлдэж гоо үзэсгэлэнгээ тодотгон гэрэлтүүлэхээр зүүсэн сувдан ээмэгний өрөөсөн өнгөрсөн цагт үлдэж, хаа нэгтээ цав цагаан удвал цэцэг болон ургачихсан юм болов уу. Хайртай хүндээ сайхан харагдаж гэж гэгэлзэн зүүсэн маргад эрдэнийн ээмэг харуусал дунд гуниглан үлдэж гань ганц хайлаас болж үндэслэсэн  юм болов уу. Эмэгтэйчүүд бидний гоо сайхны нэгэн эд эс болсон гоёо маань альхан нэгийг зөгнөж биеэс алдуурахдаа хаана гээгддэг юм бол. Гээгдчихээд эзнээ хүлээн санааширдаг болов уу, эсвэл өөр нэгэн өөр шинэ ертөнцөд очоод “догдлол”, “хүсэл”, “гомдол”, “өвдөлт”, “учрал”, “хагацал”  “хайр” “дурлал” нэртэй охид болон мэндэлдэг юм болов уу.